Blitzbezoek aan Bodrum

12 juni 2019: Kultak – Kapikiri 260 km

Om de baai van Kultak te verlaten richting Bodrum, volg ik dezelfde panoramische route van gisteren, maar dan in een andere richting. Hoewel het klimmende en bochtige traject ditmaal niet naast de kust loopt, zijn de vergezichten minstens even mooi.

Het parcours is 25 km lang en gaat door kleine dorpen waarvan de namen me ontglippen. Er is weinig verkeer. De inwoners van deze streek leven voornamelijk van landbouw met als gevolg dat er meer tractors op de baan zijn dan auto’s.

Om Gunter op te wachten, begeef ik me naar een camping aan de toeristische kust in het drukke Bodrum. Na een rit van 145 km en 3 uur, blijkt de aangestipte camping niet meer te bestaan. Ze is omgevormd tot autoparking en overnachten is verboden. Met behulp van een Engelssprekende, Turkse jongedame die me het paswoord van haar mobiele internet spontaan cadeau doet, is het zoeken naar een alternatief. De enige andere camping in de buurt van de luchthaven ligt in Kapikiri, 115 km verder in het binnenland. In dit gedeelte van Turkije betekent 115 km een extra rijtijd van 2,5 uur. Het blitzbezoek aan Bodrum is van korte duur…

Het eenvoudige kampeerterrein ligt in een natuurpark aan het Bafa meer, een vogelreservaat vlakbij de oude stad Herakleia. Ik heb “The middle of nowhere” gevonden. Het wordt een hele klus om de nieuwe locatie duidelijk te maken aan Gunther. De camping is niet meer dan de ruime parking van restaurant Herakleia aan de rand van het water. Er zijn beperkte sanitaire voorzieningen maar het uitzicht is onbetaalbaar. Ik heb zicht op enkele Bafa-eilandjes met de restanten van een oud klooster. Het vallen van de avond gaat gepaard met honderden krijsende vogels en het schouwspel van de ondergaande zon. Enkele families picknicken aan het water terwijl hun kroost geniet van spetterende waterspelletjes.

Mijn nieuwe vrienden zijn twee viervoeters. Ze zijn aan de luie kant. Beide honden blijven dag en nacht in de buurt van de buscamper. Af en toe komt het duo even gedag zeggen. Wat een hondenleven!

Restaurant Herakleia serveert lekkere vismaaltijden. Ik eet een “keval” uit het meer. Google Translate vindt geen Nederlandse vertaling voor deze smakelijke vis. Het is altijd leuk om te weten wat er op mijn bord ligt. Vertalingen zijn welkom…