Via de Balkan naar Turkije, deel 2

1 september 2019: Geel – Schwarzach am Main 505 km

Dit voorjaar bolde ik al eens naar Turkije met de buscamper. Het was mijn eerste lange solo-reis met hier en daar enkele medereizigers. Het reisconcept met af en toe gezelschap was meer dan geslaagd. Cappadocië was het adembenemende einddoel. De schoonheid van Turkije is verbluffend. De gastvrije bevolking, culinaire verrassingen, buitengewone natuurgebieden, mooie stranden, het cultureel erfgoed,… zijn een unieke ervaring. Turkije is te groot om in één keer te verkennen.  Een terugkeer kan niet uitblijven. Ook ditmaal kunnen reislustigen een stukje met me optrekken. Voor meer informatie verwijs ik graag naar de homepagina van de blog. Bovenaan zijn de meereis-routes en bijkomende informatie terug te vinden. Aarzel niet om contact op te nemen via het contactformulier.

Om Turkije te bereiken, kies ik voor een andere aanrijroute. Tsjechië, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië en Bulgarije staan op het programma. Het hoofddoel is de beeldenberg in Nemrut Dagi, in het zuid-oosten van Turkije. De weg ernaartoe gaat langs de Turkse kust en de iets hoger gelegen bezienswaardigheden.

Onderweg heb ik een bijkomende missie. Onder het motto “met Andy op reis” zal ik Andy’s Pepper (JJC1701 F4) verspreiden op mijn route naar Turkije. Andy was een fervent hobby-peperkweker. Samen met zijn maatje Brigitte, probeerden ze allerlei soorten bovengronds te krijgen om vervolgens het eindresultaat te proeven. Zeer pikante exemplaren werden steevast omschreven met de ondertussen fameuze uitspraak: “pipi in de pantalon”. Met behulp van Jan en Joke van JJ chili’s and tomato’s (https://www.facebook.com/jokeseedschili.tomato/) werd ter nagedachtenis een nieuwe pepersoort gecreëerd met als officiële benaming Andy’s Pepper. Jan en Joke hebben me voorzien van zaadjes die ik onderweg aan de man breng.

Andy’s Pepper is een gematigd pikant pepertje (zacht “pipi in de pantalon-gehalte”) met een lichte citrussmaak. Zowel in Tsjechië, Hongarije, Roemenië, Bulgarije en Turkije worden volop pepers gekweekt. Hopelijk hebben ze volgend jaar ook Andy’s Pepper in hun gamma en op hun bord.

De route is lang. Vandaag rijd ik de eerste kilometers van een nieuw avontuur. Het is de bedoeling om in Würzburg te geraken. Als de Belgische en Nederlandse nummerplaten stilaan uit het autosnelweg-beeld verdwijnen en Qmusic uit de ether valt, heb ik de Nederlands – Duitse grens bereikt op de E314, ter hoogte van Simpelveld. Nu ben ik pas echt weg. De dag begint vrij zonnig, maar dat duurt niet lang. De hernieuwde kennismaking met Duitsland is nat en fris. Bij de eerste tussenstop na 180 km is een kleding- en radiostation wissel aan de orde. Met een lange broek en Schwarzwaldradio zet ik mijn weg verder. Deze Duitse zender heeft een goede ontvangst in een groot deel van het land en speelt voornamelijk populaire meezingers. Het gepraat blijft beperkt en dat is maar goed ook, want mijn Duits is belabberd.

Het verkeer verloopt vlot en ik besluit een stukje verder te rijden dan gepland. Maar dat opzet houdt niet lang stand. Ter hoogte van Würzburg zijn er wegenwerken en die zorgen voor nogal wat vertragingen. 25 km voorbij de stad geef ik er de brui aan en installeer me op Campingplatz Mainblick (https://www.camping-mainblick.de/startseite.html). De camping ligt in het centrum van Schwarzach am Main. Het dorp maakt deel uit van de deelstaat Beieren en telt een kleine 4000 inwoners. Het kampeerterrein ligt aan rivier de Main en beschikt over een restaurant en een klein zwembad. Het weer is ondertussen opgeklaard, maar een duik aan het zwembad is nog niet aan de orde.