De Paiva wandelpaden

29 december 2020: Chaves – Espiunca 181 km

De eerste haalbare “speciale wandeling” is in aantocht. Het is een kwestie van tijdig ter plaatse te geraken. De Portugese coronamaatregelen verbieden tijdens de kerst- en nieuwjaarsperiode al het niet essentiële verkeer na 13.00 uur. Vanaf 31 december tot 2 januari is zelfs alle niet noodzakelijke verkeer de hele dag verboden. De tolweg is de enige realistische optie om de 181 km op tijd te overbruggen. Dat brengt me meteen bij het volgende probleem. In Portugal geldt een systeem van elektronische tolheffing. Camera’s registreren nummerplaten en tolbadges. Betalen met bankkaart of baar geld is onmogelijk. Het is een opdracht om uit te zoeken hoe het in elkaar zit. Voor toeristen zijn er 5 opties: Easy Toll, de Toll Card, Toll Service, Via Verde Visitors en de tolbadge. Voor meer info raadpleeg http://www.vab.be

Ik kies voor Easy Toll. Het is een eenvoudige formule die met een kredietkaart geactiveerd wordt op de autosnelwegen in de buurt van de Spaanse grensposten. Omdat Chaves slechts 10 km van Spanje ligt is dat de meest voor de hand liggende optie. Buitenlanders worden via duidelijke borden even van de snelweg afgeleid om Easy Toll te activeren.

Het autosnelweg gedeelte van de route verloopt vlot. De laatste 50 km zijn andere koek. De gps berekent de snelste route zonder rekening te houden met hoogtemeters en weersomstandigheden. Op de EN321 begint de miserie. De weg is voldoende breed maar nadert zienderogen de sneeuwgrens.

Het is een verademing als het parcours weer in dalende lijn gaat, maar dat is van korte duur. Het kan nog erger. Op 20 km van de eindstreep, kom ik terecht op een smalle bergweg geplaveid met kinderkopjes. Omkeren is geen optie bij gebrek aan ruimte.

Diep ademhalen, rustig blijven en in 1ste versnelling van de berg “aftaffelen” is de enige uitweg. De opluchting is groot bij aankomst op de parking in Espiunca. Deze parking alias camperplaats zonder faciliteiten bevindt zich aan de ingang van de Paiva wandelpaden.

Naast het parkeerterrein is een bar onder een houten afdak. Ik spoel de doorstane beproeving door met een warme tas koffie en raak meteen aan de praat met een vriendelijke jongeman die vlot Frans spreekt. Op 5 minuten tijd hebben we een deal voor vervoer naar Areinho. Een langgerekte houten loopbrug tussen de 2 dorpen Areinho en Espiunca vormen de Paiva wandelpaden. Vervoer naar Areinho is een goede zaak. Op het einde van de wandeling ben ik gelijk weer thuis. Het wandeltraject is officieel 8,7 km lang en staat voor een matig, uitdagende wandeling langs de linker oever van de Paiva rivier. Vanaf de autoparking in Areinho is het zo’n 1,5 km trapsgewijs stappen naar de officiële ingang. De kostprijs van een ticket is 2€ en kan via internet besteld worden. Oeps, een vergetelheid. Ik ben ook nog eens 10 minuten te laat op de afspraak. Het laatst mogelijke vertrekuur in de winterperiode is 14.00 uur. Er is weinig overredingskracht nodig om de loketbediende te overhalen om me toch toe te laten. Na een telefoontje naar zijn baas en het meten van mijn lichaamstemperatuur mag ik eraan beginnen.

Het eerste stuk begint spectaculair met een trap waar geen eind aan lijkt te komen. wie omhoog klautert moet logischerwijze ook weer naar beneden. Het uitzicht op de rivier is adembenemend.

Halverwege zijn er tussen de bomen enkele kleine rivierstranden die in de hete zomermaanden verkoeling bieden. Zwemmen of een pauze inlassen in de schaduw behoort dan tot de mogelijkheden. Vandaag is het te fris en er valt af en toe water uit de lucht. Het maakt de houten wandelpaden glad, vooral waar ze bedekt zijn met herfstbladeren. Het is oppassen geblazen om niet uit te schuiven. Onderweg zijn er uitzichtpunten voorzien om het panorama te bewonderen en foto’s te nemen.

Normaal is het hier een drukte van jewelste. Er zijn slechts 3500 mensen per dag toegelaten. Dat aantal wordt vandaag niet bereikt. Ik kom welgeteld 2 koppels tegen tijdens de hele wandeling. Dat is een unieke ervaring. Na 2,5 uur sta ik weer in Espiunca na een fantastische maar vermoeiende dag. Morgen gaat de reis verder zuidwaarts zonder sneeuw. Dat wordt me althans verzekerd door enkele buurtbewoners.