Een laatste verhaaltje voor de lockdown

13 januari 2021: Pêra – Pêra 0 km

Het is nu officieel. De president van Portugal heeft de noodtoestand verlengd tot 30 januari. Donderdagnacht om 00.00 uur gaat de nieuwe lockdown in voege. De exacte maatregelen zijn nog niet helemaal duidelijk, maar ik kan me er iets bij voorstellen. Enkel essentiële winkels en scholen blijven open. Thuiswerk wordt aanbevolen en de horeca gaat onherroepelijk dicht. Mikki’s Place to Stay is een leuke plek om in lockdown te gaan. De zon schijnt en ik profiteer nog even van de allerlaatste dag in vrijheid.

Ik trek mijn wandelschoenen aan en ga naar de dorpskern van het naburige Alcantarilha. Het dorp behoort bij Silves en telt iets meer dan 2000 inwoners. Er staat welgeteld 1 pand dat de aandacht trekt van toeristen en dat is de kerk met aangebouwde kapel. Het gebedshuis uit het begin van de 16de eeuw is een mooi, wit gebouw in het middelpunt van het kleine centrum.

Ook hier is de bijbehorende kapel het meest bijzondere deel omdat de binnenmuren bedekt zijn met menselijke beenderen. In Portugal bestaan vooral in de provincies Alentejo en Algarve nog enkele bottenkapellen. De kapel in Alcantarilha bevindt zich naast de hoofdkerk en is een klein exemplaar. De menselijke resten, naar schatting 1500 menselijke beenderen zijn niet zomaar willekeurig aangebracht, maar volgens bepaalde structuren en patronen. Het is misschien een beetje luguber maar de kapellen zijn eigenlijk echte kunstwerken. Portugal is niet het enige land waar zulke beenderkapellen voorkomen. Het ontstaan ervan moet gezocht worden in de 16de eeuw, toen er zeer veel kloosterbegraafplaatsen waren. De laatste rustplaatsen namen te veel ruimte in beslag en de monniken kwamen met het idee om er hun kapellen mee te decoreren. Het zijn kunstwerken met een wijze boodschap om de vergankelijkheid van het materiele leven in de verf te zetten. Deze kapel is veel kleiner dan die van Evora en de beenderen die in Alcantarilha gebruikt werden, komen van het oude, plaatselijke kerkhof.

’s Middags arriveer ik terug op Mikki’s Place to Stay en staat er alweer 7 km op de stappenteller. Wandelen is vanaf morgen nog toegestaan maar enkel op de zandpaden in de directe omgeving van de camperplaats. De activiteiten van de dag zullen zich beperken tot lezen in de zon. Alle voorbereidingen zijn getroffen. De e-reader is opgeladen en t-shirts en shorts liggen in aanslag. Het weerbeeld is veranderd. Er worden de komende week warmere temperaturen voorspeld en daar ben ik maar wat blij om. Hopelijk wordt het warm genoeg om te zwemmen in het fraaie zwembad op Mikki’s Place to Stay…