Los Cahorros de Monachil

23 januari 2021: Viñuela – Monachil 134 km

Monachil is een bergdorp op slechts 8 km van Granada. Het dorp telt 7500 inwoners en ligt op een hoogte van 792 m aan de rand van de Siërra Nevada. Hier ligt de volgende speciale wandelroute van mijn wenslijst, Los Cahorros de Monachil. Er zijn geen campings of camperplaatsen in het dorp, maar het is toegelaten om te overnachten op de publieke parking Los Cahorros aan het begin en einde van het circulaire wandelpad. Het complete traject bedraagt 8,5 km. Het hoogteverschil is 470 m en het hoogste punt bevindt zich op 1140 m.

Het is 9 graden en bewolkt. Warm ingeduffeld en met pas gepoetste schoenen begin ik aan de uitdaging. De Los Cahorros-trail loopt door een natuurgebied langs en over de Monachil rivier. Na amper 500 m heb ik een déjà vu. De smalle weg naast de rivier is een en al modder. Het is erg glibberig. Gelukkig hangen er overal takken die bruikbaar zijn als handvat om te vermijden dat ik meteen in de stromende rivier sukkel. Een nat pak bij deze temperatuur is niet het meest aangename. Het schoenen-poetswerk van gisteren was een maat voor niets.

Het mega gladde parcours brengt me aan het twijfelen. De ondergrond is glad, smal en overal oneffen. Het is klauteren geblazen over rotsblokken en omgevallen boomstronken. Terugdraaien of niet is de vraag die meermaals door het achterhoofd speelt. De foto’s en filmpjes op YouTube die hangbruggen en betonnen muurtjes tonen, houden me op de been.

De 4 hangbruggen zijn zowat het symbool van de route. Het eerste exemplaar is teleurstellend en lijkt afkomstig uit een slecht onderhouden speeltuin. De natuur eromheen blijft betoverend.

De langste hangbrug van 63 m maakt wel indruk.

Na dit spectaculaire bouwwerk, wordt de route echt boeiend. Het traject volgt nu de stromende rivier met aan beide kanten steile rotswanden. Klimmers maken gretig gebruik van de loodrechte muren om hun hobby te beoefenen.

Er volgt een verhoogd betonnen pad naast de rivier. Het is goed begaanbaar maar op sommige plaatsen zeer smal. De overhangende rotsen vormen een bijkomende hindernis. Bij de moeilijkste stukken zijn handgrepen geplaatst om te vermijden dat je in de rivier tuimelt.

Op sommige plekken is het kruipwerk onder de overhangende rotsblokken. Het blijft een spannende evenwichtsoefening die al bij al niet erg gevaarlijk is. De rivier is niet zo diep, maar wel koud in deze tijd van het jaar.

Het betonnen pad gaat een klein stuk door een tunnel onder de rotsen.

Aan het einde van de rivier wordt het wandelpad stilaan breder en het panorama verandert. Nu zijn de wijdse, spectaculaire rotsformaties aan de beurt. Het klauter- en evenwichtsgedeelte ligt achter de rug. Het is tijd om hoogtemeters te maken. Via een brede weg gaat het alsmaar hoger.

Helemaal bovenaan is het meest avontuurlijke achter de rug. Er volgt nog een 2,5 km lange afdaling over een min of meer verharde weg tussen boerderijen en landerijen naar het dorp. De Los Cahorros wandeltrip vormt een ronde cirkel. Het is mogelijk om in beide richtingen te starten. Ik vind enkel routebeschrijvingen die beginnen aan mijn eindpunt. Maar dat zal wel aan mij liggen.

Het dorp Monachil heeft een oranje kleurcode op de coronakaart. Alle terrassen van bars en restaurants zijn geopend tot 18 uur. Dat is een meevaller. Na de inspanning volgt ontspanning. Ik geniet na van gefrituurde inktvis en een glas witte wijn in El Kiosko in het dorpscentrum.