Rothenburg ob der Tauber

10 – 11 oktober 2025

Rothenburg ob der Tauber maakt deel uit van de Romantische Strasse, een populaire route in Duitsland die opgericht werd na de Tweede Wereldoorlog om het toerisme te stimuleren. Het traject van 460 kilometer volgt oude Romeinse wegen en middeleeuwse handelsroutes. De reisroute staat bekend om zijn antieke steden met historische stadskernen, pittoreske dorpen, sprookjesachtige kastelen en prachtige landschappen. De Romantische Strasse telt 29 interessante locaties. Terugkeren naar België vanuit Oost-Europa betekent dat je die hotspots zo goed als allemaal voorbij rijdt. Vorig jaar stopte ik in Würzburg. Deze keer wordt het Rothenburg ob der Tauber. Parking 3, vlakbij het oude stadscentrum, is een prima plek om te overnachten. Er is geen stroom, maar wel een brandschoon, openbaar toiletgebouw.

Rothenburg ob der Tauber in de deelstaat Beieren ligt aan de rivier de Tauber. De stad, met iets meer dan 10.000 inwoners, werd gesticht rond het jaar 1000 door een man van adel. Het belang van de stad nam aanzienlijk toe toen er in 1172 stadsrechten werden toegekend. Rothenburg ob der Tauber groeide uit tot een belangrijk handelscentrum. De stadsmuren die later uitgebreid werden met stadstorens en tolpoorten, zijn daar nog steeds getuige van. De economie vierde hoogtij en dat duurde tot aan de Dertigjarige Oorlog van 1618 tot 1648. Rothenburg ob der Tauber werd ingenomen door keizerlijke troepen en zwaar geplunderd. Dat zorgde voor verarming. Ironisch genoeg bleef hierdoor de middeleeuwse stadskern goed bewaard. Bij gebrek aan financiële middelen was modernisering en nieuwbouw, zoals in andere steden, uitgesloten. Pas in de negentiende eeuw werd de stad herontdekt door reizigers en kunstenaars. In 1945 zorgde een Amerikaanse luchtaanval voor zware schade in het oosten van de stad. Na de oorlog werd alles in sneltempo hersteld.

Natalie en ik arriveren in Rothenburg ob der Tauber net voor het donker. Het is vrijdagavond en het stadscentrum is zo goed als verlaten. Er hangt geen weekendsfeer. Het is bizar, maar het is zelfs lastig om een restaurant te vinden waar de keuken nog open is. Uiteindelijk vinden we een eethuis waar we exact tien minuten tijd krijgen om te bestellen want de keuken sluit om 19.30 uur. Het voelt niet erg gastvrij, maar het moet dan maar. Gelukkig vinden we na de maaltijd, die overigens zeer lekker was, een leuke plek op het terras van de Reichstadt Vinothek om wijn te proeven. We zitten op het prachtige marktplein tegenover het gigantische middeleeuwse stadhuis.

En dan gebeurt er iets bijzonders. De klokken luiden en er is een plotse toeloop van mensen. Alle aandacht is gericht op de Ratstrinkstube, een historisch gebouw uit de vijftiende eeuw naast het stadhuis. Op de gevel is een mechanische klok aangebracht met bewegende figuren. Op het uur openen twee luikjes naast de klok. Daar verschijnt een mechanische voorstelling van de legende van de Meistertrunk. Het tafereel verwijst naar een sage uit 1631. De toenmalige burgemeester, Georg Nusch redde de stad van de totale ondergang door een enorme beker wijn van 3,25 liter in één teug leeg te drinken. Zo imponeerde hij veldmaarschalk Tilly, de bezetter, tijdens de Dertigjarige Oorlog. De legende zwijgt in alle talen over de kater die ongetwijfeld volgde. In het linkse luik verschijnt veldmaarschalk Tilly en in het rechtse luik de drinkende burgemeester. De legende wordt in Rothenburg ob der Tauber jaarlijks herdacht tijdens het Pinksterweekend. Dan wordt het Meistertrunk-festival georganiseerd. Het feestgebeuren waar de traditie levend wordt gehouden, duurt drie volle dagen. Honderden inwoners doen mee in historische kostuums uit de zeventiende eeuw. Er zijn parades, muziekoptredens en middeleeuwse markten waarbij de wijn zonder twijfel rijkelijk vloeit. Wij moeten vandaag geen stad redden en houden het na twee glazen wijn voor bekeken…

Bij het krieken van de dag trekken we erop uit voor een uitgebreide stadswandeling. Die leidt over de oude, nog bijna intacte stadsmuren. De soms overdekte constructie heeft een lengte van ongeveer drie kilometer en verbindt zes indrukwekkende vestingtorens, waar je af en toe gewoon doorheen loopt.

Het Plönplein is naast het marktplein ongetwijfeld een van de meest fotogenieke plekken van het oude stadscentrum. Op het kleine driehoekige pleintje met een sprookjesachtig uitzicht staat een geel vakwerkhuis dat vroeger bewoond werd door werklui. Bij het fontein sloegen reizigers ooit hun watervoorraad in om vervolgens de stad te verlaten via de stadspoort op de achtergrond.

Rothenburg ob der Tauber telt veel fonteinen. In de straat Herngasse, vroeger een deftige wijk met statige koopmanshuizen, vind je de elegante Herbrunnen. Deze zestiende eeuwse fontein in renaissancestijl met een overvloedig versierde waterpomp voorzag de rijke bewoners van water.

We eindigen in Schmiedgasse, de belangrijkste winkelstraat in het historische centrum. Hier zijn tal van souvenirswinkels, kledingboetieks en schneeballenbakkers. De schneeballen zijn de typische “lekkernij” van Rothenburg ob der Tauber. De beroemde sneeuwballen worden al sinds de negentiende eeuw in vrijwel elke bakkerij verkocht en zijn zowat het symbool van de stad. Je kan er niet omheen. De etalages liggen er vol van. Ze bestaan uit dunne stroken gevlochten deeg ter grootte van een vuist die tot een bol worden gefrituurd. Oorspronkelijk werden de gebakken deegbollen gewoon bestrooid met poedersuiker. Inmiddels bestaan er tientallen varianten met allerlei smaken. Een bezoek aan de stad is niet compleet zonder er een te proeven. De keuze valt op een sneeuwbal met karamel. Het gebak is vrij hard en aan de droge kant. De karamelsmaak is ver te zoeken. Over smaak valt niet te redetwisten en misschien zijn er mensen die het wel lekker vinden. Als je in Rothenburg ob der Tauber bent, hoort een sneeuwbal proeven er gewoon bij…