Pieterpad: Hardenberg – Ommen (21 km)

21 januari 2025

Parking De Kruserbrink in Hardenberg is een goede plek om te blijven staan met de camper voor de volgende etappe. Overnachten is bovendien gratis want de betaalautomaat werkt nog steeds niet. Er is geen telefoonnummer te bespeuren om het defect te melden. ’s Morgens neem ik de trein vanuit Hardenberg naar Ommen om de etappe in omgekeerde richting te doen. De treinverbinding is prima geregeld. Na een rit van slechts twaalf minuten ben ik in Ommen. Teruglopen naar Hardenberg is de opdracht, maar die duurt iets langer.

Ommen verlaten gaat vrij snel. Na amper vijf kilometer bereik ik via brede bospaden een grote stuifzandvlakte. De Sahara van Ommen, die eruit ziet als een grote zandwoestijn, is niet vanzelf ontstaan. Ooit was het een heidelandschap. Door het afplaggen van de heide en de schapen die er naar hartenlust graasden, ontstonden kale plekken. De wind had vrijspel en zorgde voor grote zandverstuivingen. Het landschap begon daardoor stilaan op een woestijn te lijken. De omliggende dorpen en akkers dreigden onder het zand te verdwijnen. Baron van Pallandt kwam in 1840 met een oplossing om het proces te stoppen. Hij liet rondom de kale vlakten dennenbossen aanplanten om zo de overlast voor de omwonenden te beperken. Een groot deel van de voormalige zandvlakte is nu begroeid met bomen. Het resultaat is een afwisselend landschap van zand, bos, heide en jeneverbesstruiken. De Sahara is tegenwoordig een populair recreatiegebied. Wandelaars, fietsers, ruiters of families met spelende kinderen maken er gretig gebruik van. In de buurt liggen nog twee kleinere stuifzandvlaktes. Om er doorheen te komen is het af en toe een beetje ploeteren door het mulle zand. De omgeving heeft iets spookachtigs door het mistige weer en de dode takken die uit het zand oprijzen.

Na het verlaten van de Sahara, loop je een stuk over het oude zandpad naast de Vecht, van Junne naar Zeesse. Hier kom je voorbij de doodskolk. Toen Napoleon zijn troepen moest terugtrekken uit Rusland, dreven Russische Kozakken hen helemaal terug tot in Nederland. De plek kreeg zijn naam nadat hier in 1813 een Kozak verdronk, toen hij in volle galop de weg kwijtraakte. Het verhaal is te lezen op een infobord naast het pad. Wandelen in de voetsporen van Napoleon is best bijzonder…

Junne staat bekend om zijn gevarieerde boslandschap. Het traject loopt er dwars doorheen. Brede bospaden leiden uiteindelijk naar de Waterschapsheuvel, een van de bekendste uitkijkpunten van de omgeving. De heuvel is zeven meter hoog. Aan de overkant ligt het Junner Koeland, waar koeien en paarden volop grazen. Hier ligt ook de stuwdam van Junne. Die is al meer dan honderd jaar oud. Het is een populair leefgebied voor de otters, maar die geven vandaag niet thuis. Het is een van de zeven stuwdammen in de Overijsselse Vecht. Rondom zijn vistrappen aangelegd.

Ten noorden van het Vechtdal ligt Boswachterij Hardenberg. De boswachterij telt duizend hectare naald- en loofbos, oorspronkelijk aangeplant voor de houtproductie in het begin van de vorige eeuw. In dit recreatiegebied gaan natuur en houtteelt samen. Met een beetje geluk spot je hier roofvogels of reeën. Ik heb geen geluk. De boswachterij wordt doormidden gesneden door de drukke N36 autoweg waar het verkeer tegen hoge snelheid voorbij raast. Oversteken vraagt enige concentratie.

Na de boswachterij volgt het mooie brinkdorp Rheeze met zijn karakteristieke boerderijen. Ik heb me al enkele kilometers verheugd op een tussenstop bij de Rheezer Kamer. Volgens de website kunnen Pieterpad wandelaars hier terecht voor een heerlijke thee of koffie met gebak. Het water loopt al in mijn mond. Op de deur staat in grote krijtletters “gesloten”. Helaas, pindakaas! Het is nog vijf kilometer tot het centrum van Hardenberg, maar dat moet dan maar…

Via het uitgestrekte Vechtpark komt Hardenberg in zicht. Het Vechtpark is een uniek, waterrijk gebied waar de stad en de natuur elkaar ontmoeten. Hier kan je heerlijk wandelen en fietsen. Dat “heerlijke” is na twintig kilometer helemaal verdwenen want de maag rammelt. Bij Lunchroom De Koffiepot vind ik wat ik zoek: heerlijke erwtensoep met roggebrood en spek. In het buitenland moet je altijd de lokale keuken proeven.

De weersvoorspellingen zijn niet gunstig voor wandelaars. Het gaat de volgende vijf dagen regenen. Wandelen in regenweer is niet leuk. Het Pieterpad avontuur wordt binnenkort vervolgd. Nog 327 kilometer te gaan…