2 mei 2025
Camperplaats Maascamp ligt kort bij het centrum van Gennep. Je kan er prima eten en het is een uitstekende locatie om het openbaar vervoer te nemen naar het startpunt van de volgende etappe. Dat is vandaag Vlierlingsbeek. Ik loop deze route in omgekeerde richting. Eerst gaat het met de bus richting Venlo en vervolgens met de trein van Boxmeer naar Vierlingsbeek. De rit duurt slechts dertig minuten. Terugwandelen zal heel wat meer tijd kosten.
Het is al dagen prachtig wandelweer en dat is te zien. Het Pieterpad is vandaag extra populair. Pieterpadwandelaars zijn herkenbaar aan hun sportieve outfit, stevige wandelschoenen, een rugzak met waterflessen en vaak dragen ze het Pieterpadboekje zichtbaar met zich mee. Dat is natuurlijk de ultieme weggever. Ik raak meermaals aan de praat met enkele lotgenoten. Een drukke dag op het Pieterpad is best gezellig.

De route gaat van Vierlingsbeek door de Groeningse bergjes. Aan het eind van de ijstijd viel de Maas tijdelijk droog. de wind blies zand uit de rivierbedding omhoog en zo ontstonden er kleine duinen. Daar groeiden vervolgens gras en struiken op zodat er bergjes ontstonden en dat is nog steeds te zien. De Groeningse bergjes maken deel uit van het Maasheggenlandschap met meidoorn- en sleedoornheggen die al eeuwenlang dienen als natuurlijke afrastering voor vee. Ze vormen ook een belangrijke broedplaats voor vogels. Het Maasheggenlandschap staat bekend als het oudste cultuurlandschap van Nederland en het is erkend als Unesco Biosfeergebied.

Na een vijftal kilometer kom je bij de veerpont van Afferden die voortdurend van de ene naar de andere kant van de Maas vaart om wandelaars, fietsers en zelfs voertuigen over te zetten. De overtocht kost slechts één luttele euro. Die mag je cash of met de kaart betalen. Anderhalve kilometer verder ligt Theehuis de Appelgaard. Het is een leuke plek voor koffie, thee, frisdranken en zelfgemaakt gebak of huisgemaakte soep. Je moet wel snel zijn want het theehuis stopt ermee na 2026.

Het hoogtepunt van de wandeling is het natuurreservaat Het Quin. Het maakt deel uit van het Nationaal Park De Maasduinen. Het Quin staat bekend voor zijn uitgestrekte heidevelden, vennen, zandduinen en bossen. Hier leven veel amfibieën en vogelsoorten. De wandelpaden slingeren door de bossen en over de heidevelden met een fraai uitzicht over de vennen. In de zomer kleurt het heidelandschap helemaal paars. Dat is nog niet aan de orde, maar het is nu al prachtig. Met een beetje geluk spot je grazende Schotse Hooglanders, maar die geven vandaag niet thuis.


Het laatste hoogtepunt van deze route is de Genneperheide. Het is een zeer gevarieerd natuurgebied. De Genneperheide is tegenwoordig meer bos dan heide. Veel heidegebieden werden vroeger bebost met naaldbomen in het kader van zandverstuivingsbeheer en dat gebeurde hier ook. Nu worden de overgebleven heidevelden begraasd door schapen en runderen om verdere bebossing tegen te gaan. Gek genoeg bleef de oude naam behouden. De brem staat in bloei en de helgele kleuren zorgen voor een gevarieerd kleurenpallet langs de zanderige bospaden.


Het allerlaatste stuk vooraleer je de bewoonde wereld binnenloopt, gaat langs de Niers en dat levert nog een mooi plaatje op. Na de rivier volgt het centrum van Gennep. Hier plof ik tevreden neer op een terras. Nog 148 kilometer te gaan…


Weer een prachtige dag
LikeGeliked door 1 persoon