8 en 9 oktober 2025
Na een verblijf van drie maanden in Bosnië en Herzegovina is het tijd om weer naar België te rijden. Voor de terugrit krijg ik het gezelschap van Natalie. En als Natalie komt, is het gedaan met de rust. Er zal gewandeld worden. De Soča vallei in het noordwesten van Slovenië, vlakbij de grens met Italië is een prachtig natuurgebied in het Nationaal Park Triglav. De regio staat bekend voor zijn ruige Alpenpieken, talrijke watervallen, diepe kloven en groene bossen. De smaragdgroene Soča rivier kronkelt zich een weg door een van de meest betoverende valleien van de Julische Alpen. De schoonheid van de natuur staat in schril contrast met de ruige oorlogsgeschiedenis. Het is moeilijk te geloven dat deze idyllische plek ooit het toneel was van bruut geweld. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hier zwaar gevochten tussen Italië en Oostenrijk-Hongarije. Er liggen nog steeds loopgraven, bunkers en oorlogsmonumenten.
De Soča vallei ligt min of meer op de route naar België. De beslissing om hier een paar nachten te vertoeven, is snel gemaakt. Het is de bedoeling om te genieten van de prachtige natuur en het oorlogsverleden te laten voor wat het is. De eerste halte is eerder toevallig. We stoppen bij een bord “Slap Boka”, dat zoveel betekent als Boka waterval. Het is meteen de hoogste waterval van de Soča vallei. Het water dendert 144 meter naar beneden. Een korte, eenvoudige wandelroute over een rotsachtige ondergrond vanaf de parking leidt naar een hoger gelegen uitzichtpunt. De Boka waterval wordt gevoed door smeltwater uit de Julische Alpen en regen. De aanvoer van water is in oktober minder groot. De waterval lijkt daardoor minder indrukwekkend, maar de imposante vallei en het uitzicht op de omgeving maken alles goed.

Camp Soča is prima gelegen om de Soča vallei te verkennen. Het kampeerterrein bevindt zich aan de oevers van de Soča rivier in het hart van de vallei. Via een achterpoort kom je bij een hangbrug over de rivier en hier starten meteen verschillende wandelroutes. De avonden zijn in oktober al aan de frisse kant. Maar daar zijn oplossingen voor. Er is verwarmd sanitair en de vuurkorven op het terrein zorgen ’s avonds voor de broodnodige warmte en gezelligheid.

Na aankomst volgt een korte verkenningstocht langs de onstuimige rivier en dat levert meteen prachtige beelden op. De wandeling verandert al snel in een spannende klautertocht over de rotsen in het water. Het is uitkijken om geen nat pak te krijgen. Dat komt ervan als je voortdurend afwijkt van de gemarkeerde paden…




Op dag twee begint het serieuze werk. We wagen ons aan een bergwandeling. Het eerste gedeelte is weliswaar vlak, maar dan volgt een heus klimparcours met maar liefst 450 hoogtemeters op amper 2,5 kilometer. Het is puffen geblazen en de zweetdruppeltjes zijn de zilte getuigen van onze inspanningen. De beloning is een prachtig uitzicht op de omringende bergen en de groene vallei.



De avond eindigt bij de vuurkorf op de camping. Het campingwinkeltje verkoopt hout en enkele lokale producten waaronder gemarineerde zalmforel. De fles wijn staat al koud. Dat schept culinaire mogelijkheden…