Blagaj

1 juni 2018: Mostar – Mostar 0 km

Gisterenavond installeerden we ons op Camping Mali Wimbledon (http://www.campingmostar.ba/) nabij Mostar. De vertaling van de campingnaam is in het Nederlands “Klein Wimbledon”. Bij het binnenrijden wordt de naamkeuze meteen duidelijk. Het gras-tennisveld aan de ingang is opvallend. Het gras is mooi gekortwiekt en groener dan op de echte All England Club. Achter het tennisveld ligt de kampeerweide. De camperplaatsen zijn omgeven door kersenbomen waar de gasten naar hartenlust mogen van smullen. Het is niet alleen een lekkere omgeving maar ook een schaduwrijke. Het is vandaag erg warm. De schaduw is welkom.

Camping Mali Wimbledon is ideaal gelegen om Mostar te bezoeken. Zoals gewoonlijk doen we een beetje tegendraads. Wij bezoeken Blagaj dat 15 km ten zuidoosten van Mostar ligt. In Blagaj staat een oude tekija. Het is een soort klooster waar islamitische geestelijken eeuwen geleden verbleven. De tekija staat op een bijzondere locatie aan de bron van de Duna-rivier. De plek ligt slechts 2 km van het kampeerterrein.

De rivier start ondergronds vanuit een 200 meter hoge rots. De plaats waar de bron voor het eerst in aanraking komt met daglicht bevindt zich net naast de tekija. Het snel stromende water loopt via een waterval door Blagaj.

Aan de ene kant van de rivier zijn vele restaurantjes. De terrassen staan momenteel gedeeltelijk onder water omwille van de regenval van de laatste weken. De rivier is buiten zijn oevers getreden. Aan de andere kant van het water zijn houten stalletjes gebouwd waar lokale handelaars allerlei souvenirs verkopen. Beide zijden van de Duna zijn bereikbaar via voetgangersbruggetjes met uitzicht op de bron van de Duna.

Het bezoek aan de tekija vergt enig verkleedwerk. Van vrouwen wordt verwacht dat hoofd, schouders en benen bedekt zijn. Ook mannen moeten de benen bedekken om de gebedsruimte te betreden. Aan de ingang hangen voldoende omslagdoeken om aan de voorschriften te voldoen. Blootsvoets en gesluierd betreden we de tekija. Het huis is een aaneenschakeling van gebedsruimtes in doodlopende kamertjes. De mooie koepel met stervormige glasraampjes is opvallend.

Het is vandaag bloedheet. Na de fietstocht naar Blagaj en het bezoek aan het Derwisj klooster hebben we een beetje honger en heel veel dorst. In Restoran S. Kilaci genieten we van een eenvoudige, maar lekkere maaltijd. Afrekenen is niet zo gemakkelijk. Eerst moeten we proeven van een typisch Bosnisch dessert en zelfgemaakte kersenlikeur. Het drankje smaakt zoet en giet makkelijk binnen. De ober, die boven het restaurant woont neemt ons mee naar de achterkant van het gebouw waar de “kersen-likeur-stokerij” geïnstalleerd is. Het brouwproces wordt gedetailleerd uitgelegd aan de hand van didactisch materiaal. Het recept is eenvoudig. Een tiental grote bokalen bevatten de nodige ingrediënten: kersen en suiker.

Het fruit fermenteert en daardoor wordt alcohol gevormd. Het is een kwestie van regelmatig schudden met de bokalen. Het resultaat is verbazend lekker maar valt misschien net onder de “Do not try this at home-categorie”.