Međugorje

13 mei 2019: Mostar – Međugorje 95 km

Međugorje is officieel slechts 34 km verwijderd van mijn vertreklocatie. Dat ik er 95 km doe, is formeel te wijten aan de nukkige kuren van mijn GPS-systeem. Hij laat me 3 keer omkeren en telkens beland ik opnieuw in het centrum van Mostar. De Stari Most komt meermaals ongewild in het vizier. De 4de keer negeer ik de instructies en kies ik radicaal voor de old-school aanpak: een richting gokken en hulp vragen. Onderweg 2 keer koffie drinken en 1 keer tanken helpt me de juiste kant op.

Het weer blijft kwakkelen. Na enkele zonnige dagen, regent het opnieuw onafgebroken. Er is code oranje afgekondigd. Dat betekent overstromingsgevaar. De rivieren treden langzaam maar zeker buiten hun oevers. Onderweg bezoek ik Auto Camp Green Park (http://www.greenparkmo.com/index.php/en/).  Om er te geraken moet ik een berg trotseren met nogal wat haarspeldbochten. De plassen en waterstromen op het wegdek zijn gevaarlijk. Gezien de omstandigheden gaat de onvoorzien lange rit, ook nog eens traag vooruit.

Auto Camp Green Park is een mooi aangelegde camping aan de oevers van de Neretva rivier, pal in het midden van de Sarajevo – Split – Dubrovnik driehoek. De eigenaar heeft aan de waterrand mooie barbecue plekken, picknickzones en een zandstrand gemaakt. Helaas staat alles onder water, inclusief de barbecues en bijbehorende banken. De receptioniste heeft slechts 1 advies: “Vlucht weg”. Maar eerst wordt er pizza geserveerd. Zo dringend is het dan ook weer niet.

Bij aankomst in Međugorje , komt de zon toch even tevoorschijn. Hier is het weer van geen tel. Het is er altijd druk. De stad is een van de grootste bedevaartsoorden van Europa. De stormloop begon toen de Maagd Maria in 1981 verscheen aan enkele jongeren.  Međugorje is sindsdien een toevluchtsoord voor katholieken uit de hele wereld. Nochtans is het bedevaartsoord niet als zodanig door de paus erkend. Er blijft discussie over de echtheid van de verschijningen. Het kan de bezoekers niet deren. Bussen rijden af en aan om de gelovigen naar het kerkplein te brengen.  Ik wandel rond de kerk terwijl een eredienst in het Italiaans aan de gang is. Zowel binnen als buiten is de viering te volgen op groot scherm. Katholieken kunnen biechten in verschillende talen. Aan de zijkant van de kerk staan mensen met dit doel in rijen aan te schuiven aan het juiste taalbordje. Zondaars schijnen er in de buurt nogal rond te dwalen als ik de bordjes met “be aware of your belongings” moet geloven.

Ik vind een slaapplek op Camp Zemo (https://www.facebook.com/CampMedjugorje/). Hoge bomen vangen normaal veel wind, maar op Camp Zemo bieden ze nu beschutting tegen de regen. Voor het eerst sinds dagen, heb ik de indruk dat het “stiller” regent.