Hollywood in Sultanhani

8 juni 2019: Sultanhani – Egirdir 341 km

Na een avond vol leuke reis-anekdotes in het gezelschap van 3 jonge wereldreizigers is het bijna tijd om verder te trekken. Eerst moet ik nog een belofte inlossen aan Giulio, Demian en Auriane. Het idealistische trio is niet alleen bezorgd over de evolutie van het klimaat, maar plannen ook actie. Het doel is om zoveel mogelijk mensen op de fiets krijgen. Ze maken een film met fietsers die ze onderweg ontmoeten. Al deze willekeurige sportievelingen brengen in hun eigen taal dezelfde boodschap: “Iedereen kan fietsen”. Hier werk ik graag aan mee. Vandaag ben ik de actrice van dienst. Na take 3 is de scene ingeblikt. Voor alle duidelijkheid, het ligt niet aan mijn gebrek aan acteertalent. De regisseur sukkelt om de microfoon te vinden.

foto: demianontour instagram

De rit van Sultanhani naar Egirdir gaat over grote wegen. Net als ik bedenk dat de GPS tegenwoordig saaie routes voor me regelt, laat hij van zich horen: “Route herberekenen, hou je klaar om rechtsaf te slaan na 800 m.” Het nieuwe traject gaat door een klein dorpje, waar dagdagelijkse taferelen zich afspelen op straat. Honden slapen in het midden van de weg en reageren amper wanneer ik hen ontwijk. Een klein, oud gesluierd vrouwtje drijft kordaat haar 4 koeien over de rijweg. De boeren zwaaien me na vanaf hun tractor, bij het zien van een vreemd voertuig. Af en toe spot ik een slang op het wegdek. Het rijden gaat trager, maar er is zoveel meer te zien.

Vanaf Madenli kom ik weer op de hoofdweg, die nu veel minder saai oogt. Het vlakke landschap is getransformeerd in een berglandschap met sneeuwtoppen in de verte. Het uitzicht wordt steeds mooier. In Esenyort bereik ik het meer van Egirdir (Egirdir Gölü). Mijn route volgt het water tot aan de volgende stopplaats: Camping Cadir Kamp Alani (https://www.campercontact.com/nl/turkije/akdeniz-bolgesi-middellandse-zee/egirdir/30035/camping-cad%C4%B1r-kamp-alan%C4%B1). De  eenvoudige camping ligt aan een drukbezocht zandstrand. Om te vermijden dat alle strandbezoekers het sanitair van de camping gebruiken, worden er sleutels voorzien voor kamperende gasten. Helaas zijn er geen meer beschikbaar. Het is een beetje ongemakkelijk, maar ik red me wel. Egirdir lijkt verrassend veel op een kustplaats.

Zonnekloppers liggen languit op de strandstoelen onder paraplu’s. Kinderen springen enthousiast over de golven die het meer verrassend genoeg produceert. De grote jongens klieven met hun jetski’s door het water. De meeste vakantiegangers zijn Turken. De bekoorlijke strandtaferelen zijn van korte duur. De directe oorzaak zijn de donkere wolken die verschijnen boven de bergkam. De schuimkoppen op het meer en de campinggasten die hun spullen haastig in veiligheid brengen, zijn de voorbode van een zwaar onweer.

Na een strandwandeling over de boulevard vlucht ik voor de rest van de avond in mijn busje om te ontsnappen aan het naderende onheil. Op wat regendruppels na en enkele spectaculaire bliksemschichten in de verte, blijft de camping gevrijwaard van het ergste.