Travnik

20 juni 2022: Podrašnica – Travnik – Umoljani 215 km

Vanuit Podrašnica gaat het opnieuw richting Sarajevo. Het eindstation voor vanavond ligt in Umoljani. Het kleine bergdorp ligt 40 km verder dan Sarajevo op 1353 m hoogte. De afstand van 215 km is een misleidend cijfer. Het traject is bergachtig en de rit gaat traag vooruit. Bij de stad Travnik die ongeveer in het midden van het traject ligt, is het tijd voor een tussenstop. Dat gaat niet zonder problemen. Een parking zoeken wordt een helse beproeving. Het verkeersbord Stari Grad (oude stad) volgen is een slecht idee. Ik rijd me vast in de omhooglopende straatjes. De toegang tot de parking is te haaks en de straat te smal om er met de bus in te draaien. Er zit niets anders op dan de heuvel inclusief enkele bochten, achterwaarts weer af te rijden. Het is een moeilijke karwei omwille van bijkomende hindernissen. Aan de straatkant zijn trappen gemetst naar de lager liggende huizen. Ze zijn onzichtbaar in de achteruitrijcamera. De chauffeurs achter mij reageren begripvol en rijden zonder morren achteruit. Even loopt het bijna mis. Een man die vanuit zijn restaurant alles ziet gebeuren, schiet ter hulp en redt me van een dreigend “trapongeluk”. Eén van de achterwielen staat 30 cm voor de eerste betonnen trede. Hij gidst me deskundig uit de benarde situatie terwijl de zweetdruppels van mijn voorhoofd naar beneden druipen. Eind goed, al goed. Het kasteel van Travnik kan me op dit moment gestolen worden. Terug beneden ontdek ik een parking aan de doorgaande weg waar ook bussen staan. Poging nummer 2 dan maar. De parkeerwachter van dienst print een ticket voor 3 BAM (1,5 €). Het is geldig voor een uur en dat is voldoende om de ruïnes van het kasteel te bezoeken.

Travnik ligt aan de Lašva rivier tussen de gebergten Vlasic en Vilenica op een hoogte van 514 m. De stad telt officieel ongeveer 50.000 inwoners. De “oude stad” is goed bewaard gebleven. De ruïnes van het fort getuigen van een rijke geschiedenis. De oude vesting werd naar schatting gebouwd in de eerste helft van de 15de eeuw tijdens de Bosnische onafhankelijkheid. Vanaf 1686 tot aan 1850 was Travnik de welvarende hoofdstad van Bosnië. Het fort werd oorspronkelijk gebouwd ter bescherming tegen de Ottomanen, maar die werkten de versterkte burcht ironisch genoeg verder af nadat ze de stad alsnog innamen. Toen zij de hoofdstad in 1851 naar Sarajevo verplaatsten, raakte Travnik tijdelijk in verval.

Om de burcht te bezoeken moet ik voor de 2de keer naar boven, maar deze keer te voet. Dat is in ieder geval veiliger. Een toegangsticket kost 4 BAM (2 €). De toren van de vesting en de minaret vallen meteen op. Alhoewel er geen moskee meer is, is de smalle moskeetoren bewaard gebleven. Binnenin de kasteeltoren is een klein museum gevestigd. Wie de trappen beklimt heeft een mooi uitzicht over Travnik en de omliggende bergen. De stad heeft nog meer te bieden zoals het geboortehuis van Ivo Andrić, de enige Bosnische Nobelprijswinnaar voor literatuur. Het huis is ingericht als een klein museum.

De tijd is op want ik moet nog verder naar het einde van de wereld in het dorp Umoljani. De plaats telt minder dan 50 inwoners maar er zijn toch enkele kleine hotels en zelfs een camping gevestigd. De route naar Umoljani gaat over een smalle weg in een stijgende lijn van 12 %. Deze keer lukt het om te arriveren zonder tegenliggers of andere incidenten. De volgende 2 nachten is het terrein van Restauran Čardak Camping mijn thuis. Overnachten kan in de tuin. Douchen en naar toilet gaan kan in het huis dat ook enkele kamers voor “busloze” toeristen heeft. De communicatie is een mix van Duits, Bosnisch en handen- en voetentaal. Dat lukt wonderwel. De lekkerste burek ooit wordt hier op tafel gezet. Het is een traditioneel deeggerecht, opgevuld met gehakt.