Brrrr-iarritzzzz.

9 september 2017: Pujols – Biarritz 244 km

Volgens de weersvoorspellingen zit er al enkele dagen regen aan te komen. Vannacht zijn de boze weergoden eraan begonnen. Het lijkt alsof de hemelsluizen het voornamelijk op ons busje gemunt hebben. Een oorverdovend gekletter maakt omstreeks 3 uur een einde aan de nachtrust. Als surplus laat de koelkast af en toe een reeks scherpe piepjes horen. Een technisch probleem oplossen met een halve slaapkop is geen goed idee. Gefrustreerd vloeken helpt ook al niet. ’s Morgens komen we tot de conclusie dat er iets tussen de deur van de koelkast zit. Deur open, voorwerp naar binnen duwen, probleem opgelost. Zo simpel kan het zijn.

De oorspronkelijke bedoeling om Biarritz, met zijn beroemde surfstranden te bezoeken, valt letterlijk in het water. Rechtstreeks naar Bilbao rijden, is het alternatief. Maar ook in het noorden van Spanje zijn de weersvoorspellingen slecht. Na lang twijfelen, besluiten we vast te houden aan plan A.

Onderweg naar Biarritz blijft het weer de hele dag kwakkelen. Het is afwisselend zonnig, bewolkt, winderig en regenachtig. De temperatuur blijft net onder 20 graden hangen. We stoppen enkel bij een Intermarché om de voedselvoorraad aan te vullen en houden ’s middags lunchpauze bij een Franse bakker.

De bus is net geïnstalleerd op Biarritz Camping (http://www.biarritz-camping.fr/camping-frankrijk-baskenland.html) wanneer de hel losbreekt. Eerst wordt het donker en dan regent het zo hard, dat buiten komen eigenlijk geen optie meer is.

Een straf staaltje “timing” doet ons op het juiste moment, net voor de wolkbreuk, in de bar van de camping belanden. De rest van de avond moeten we noodgedwongen binnen doorbrengen. Wij wachten geduldig in elkaars gezelschap, met een lekker wijntje op beterschap.