Venetië in Portugal?

15 september 2017: Sátão – Vagueira 169 km

We zijn vandaag al vroeg wakker. Dat is te wijten aan het tijdsverschil. Sinds gisteren lopen we een uur achter op België. De zon komt op aan een azuurblauwe hemel. Het lijkt schitterend weer, maar er waait een ijzige wind. De temperatuur geraakt net aan 21 graden. De gevoelstemperatuur ligt een stuk lager. Het blijft gelukkig droog. Er is geen reden tot klagen, want het weerbericht uit Geel is een stuk kouder en natter.

We plannen vandaag een bezoek aan Viseu, gelegen in een van de belangrijkste wijnstreken van Portugal, nl Região do Dão. De stad met bijna 100.000 inwoners, ligt nog net in het noordelijk gedeelte van het land op het 480 meter hoge Beira-plateau. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn de historische wijk, kloosters, kapellen en kerken. Het Centro Historico herbergt smalle straatjes en verborgen steegjes. Af en toe mag je hier mooie trappen beklimmen. Enkele fraaie trekpleisters liggen op het sobere kathedraalplein, Largo de Sé. Hier staat de belangrijkste kerk en het voormalig bisschoppelijk paleis, inclusief museum. Vasco Fernandes werd geboren in Viseu. Hij was een van de belangrijkste Portugese schilders uit de 16de eeuw, ook gekend onder de naam Grão Vasco. Enkele van zijn meesterwerken zijn te bewonderen in het museum. De buitengewoon gedetailleerde afwerking van muren en plafonds springt in het oog tijdens ons bezoek.

In de namiddag is de Aveiro aan de beurt. Deze stad ligt bijna in midden Portugal aan de kust. Wat opzoekingswerk leert ons dat Aveiro tot 400 jaar geleden een bloeiende havenstad was. Hier kwam abrupt een einde aan door een superstorm. De haven slibde volledig dicht en de economie bereikte een dieptepunt. Aveiro ligt nog steeds afgescheiden van de zee, maar beschikt wel over een aantal binnenkanalen, die het stadscentrum sieren. Ze worden enkel als toeristische attractie gebruikt. Een boottocht  kost 10 €. De talrijke bruggen over de kanalen doen onmiskenbaar denken aan Venetië. De stad dankt er zijn bijnaam “Venetië van Portugal” aan. Enkel de gestreepte pakken van de schippers ontbreekt.

Naast het toerisme op het water, mag een wandeling door de mooi geplaveide straten niet ontbreken. De terrassen zijn uitnodigend. Wie graag vis lust, kan terecht op de dagelijkse vismarkt. Voor verse vis is het jammer genoeg te laat. Wanneer we de welriekende vishal passeren, wordt er al stevig gepoetst en is alle vis verdwenen.

We overnachten op Camping Orbitur Vagueira (https://www.orbitur.pt/pt/destinos/regiao-centro/orbitur-vagueira) aan de kust, 15 km verder. Het is een grote camping die behoort tot de “Orbitur-keten”.