Fermé, fermé, fermé

8 oktober 2017: Morillo de Tou – Cordes-sur-Ciel 350 km

Na rijp beraad besluiten we om naar Frankrijk te rijden en een behoorlijk stuk op te schieten. De resterende vakantiedagen beginnen schaars te worden. Door vandaag wat kilometers te malen, is het misschien haalbaar om nog enkele dagen te blijven hangen op een interessante en min of meer zonnige plaats. We kiezen Millau als stopplaats. De afstand bedraagt 430 km. Het is buiten de Pyreneeën gerekend. We doen al 2,5 uur over de eerste 100 km. De Spaans – Franse grens ligt op een eenzame hoogte in een donkere tunnel. De buscamper is vandaag gepromoveerd tot bergcamper, met 3350 vlotte hoogtemeters op de teller. In Aragnouet, net achter de Spaanse grens, stoppen we even tussen de immense bergen.

Millau bereiken voor het donker is een quasi onmogelijke job. In Lavaur is het tijd om een alternatief te zoeken. De roze paraplu’s waarmee de nabijgelegen rotonde versierd zijn, brengen inspiratie. De absurde, maar originele decoratie doet onmiskenbaar denken aan Jan Hoet, die enkele jaren geleden Geel versierde met gele fietsen. Heeft hij hier een verre neef?

De nieuwe locatie wordt Camping Camp Redon in Cordes-sur-Ciel. Volgens de ACSI-gids is de camping geopend tot 22 oktober. In grote letters staat er “fermé” geschreven bij de ingang. Onderweg zien we bewegwijzering naar een drietal andere kampeerterreinen. We rijden er een voor een langs. Fermé, fermé en nog eens fermé. Uiteindelijk kiezen we noodgedwongen voor de camperplaats van Cordes-sur-Ciel (http://www.cordessurciel.fr/aire-de-camping-cars/). Deze ligt aan de voet van de stad. De kostprijs is 6 €, met 3 uur elektriciteit of 100 l water inbegrepen. Gsm’s laden met water lukt niet. De keuze is dus snel gemaakt.

Via trappen en vervolgens een steile helling, kan je naar het centrum klimmen. Op zondagavond is er niets te zien. Alles is opnieuw fermé. Na een fikse wandeling vinden we toch nog een pizzeria. Hoera!