Korcula

6 juni 2018: Orebic – Orebic 0km

Dubrovnik is ongetwijfeld een van de hoogtepunten van Kroatië. Sinds onze aankomst op het schiereiland Peljesac, proberen we een daguitstap te regelen naar de stad, zonder resultaat. Van hieruit worden geregeld excursies georganiseerd. Met kleine busjes worden toeristen af en aangevoerd om een vrije dag in de stad door te brengen. Het extraatje bij dit soort excursie is een wijnproeverij achteraf. Daar zijn we altijd voor te vinden. Helaas is de volgende uitstap pas op vrijdag. Zelf naar Dubrovnik rijden, zien we niet zitten en de openbaar vervoer-regelingen uitpluizen evenmin. Dubrovnik loopt niet weg. Het zal voor een andere keer zijn.

Als alternatief bezoeken we klein-Dubrovnik. Dat is de bijnaam van het stadje Korcula op het gelijknamige eiland. Om er te geraken moeten we  de veerboot nemen. Dat zijn we ondertussen al gewoon. Vanuit het centrum van Orebic vertrekt elk uur een ferry naar Korcula. Om ter plaatse wat mobieler te zijn, nemen we de fietsen mee. Die kunnen ook op de boot. Zowel Pelsejac als Korcula zijn niet vlak. De laatste weken hebben we  veel hoogtemeters overwonnen. Waar blijft die bolletjestrui?

Het eiland Korcula is volgens de reisgidsen een van de mooiste van Kroatië. Het stadje Korcula heeft nog middeleeuwse stadsmuren die het oude stadsgedeelte gedeeltelijk omringen. We kunnen op het water al een glimp opvangen.

Het haventje waar de veerboot stopt, ligt ongeveer 3 km verwijderd van het stadscentrum, tenminste voor auto’s die de normale weg volgen over de steile heuvels. Fietsers en voetgangers kunnen langs het strand rijden, waar de meeste hotels hun thuisbasis hebben. Het is een kwestie van op tijd rechtsaf te slaan. Andy, die het voortouw heeft genomen met zijn elektrisch vehikel blijft echter stug rechtdoor rijden. Aangezien mijn fiets wordt aangedreven met onvervalste spierkracht, sukkel ik steil bergop, achter hem aan. Pogingen om hem instructies toe te roepen, vallen in dovemansoren. We geraken allebei boven, hij fris en monter, ik afgepeigerd en bezweet.

We komen meteen aan bij een klein pleintje met zicht op de oude stadsmuren.

Tussen de omwallingen liggen kleine steegjes met terrassen, winkels en vele trappen die naar de St. Marcus kathedraal met daarnaast het Abdijpaleis leiden.

De toren van de kathedraal is te beklimmen tegen een vergoeding van 25 Kn (3,38 €). Wie last heeft van claustrofobie, blijft best op de begane grond. De doorgang wordt geregeld met verkeerslichten aan het begin van de klim omdat de trappen veel te smal zijn voor 2 personen. De beloning volgt onder de klokkentoren met een mooi uitzicht over de stad.

Marco Polo, de beroemde ontdekkingsreiziger zou in Korcula geboren zijn. De meeste eettenten, winkels en café’s heten Marco Polo of een verbastering ervan. Een poging om het Marco Polo huis te bezoeken draait op niets uit. Het geboortehuis is omgetoverd tot museum maar het is nog gesloten. De bijbehorende souvenirwinkel is wel geopend.

We sluiten het bezoek aan de stad af met een mini-wijnproeverij. De wijnproductie in Kroatië draait op volle toeren. Het land heeft zeer gevarieerde druivensoorten. Op het eiland Korcula en Hvar groeit vooral de Posip-druif of de Grk-druif. Wij wagen ons aan een Grk-wijntje. Het valt in de smaak.

Een bezoek aan het eiland Korcula is een echte aanrader. Het heeft zijn bijnaam klein-Dubrovnik niet gestolen.