In stijl naar Mostar

10, 11, 12 mei 2019: Mostar 0 km

Mostar is de meest toeristische plek in Bosnië-Herzegovina. Het is een groot verschil met de rest van het land dat nog grotendeels onbekend en onterecht onbemind is. Mostar telt veel toeristen die een dagje overkomen van hun vakantieplek in Kroatië.

Camping Mali Wimbledon ligt op loopafstand van Blagaj en op 11 km van Mostar.  Blagaj is de bestemming op de eerste dag. Het is een klein maar sfeervol dorpje ten zuidwesten van het centrum van Mostar. Er zijn enkele historische bezienswaardigheden zoals de tikija en de ruïnes van een oud fort. Rivier de Buna die door het dorp stroomt, maakt van Blagaj een idyllische plek.

De tikija is gebouwd naast de ondergrondse bron van de Buna rivier en is één van de weinige nog in oorspronkelijke staat bewaard gebleven derwisj-kloosters in Bosnië-Herzegovina. Het gebedshuis dat in de 16de eeuw gebouwd werd, werd bewoond door islamitische monniken. Nu is het een museum, maar elk jaar in mei komen de derwisj monniken er nog bijeen. Marlies en Annemie bezoeken het gebouw terwijl ik me op een van de vele terrasjes in de buurt nestel. Ik heb de bijzondere tekija vorig jaar al bezocht.

Op dag twee is Mostar aan de beurt. Het is de bedoeling om een taxi te nemen naar het oude stadscentrum. Ibro, de eigenaar van Camping Mali Wimbledon dwarsboomt onze plannen, maar dat is niet erg. Hij heeft net bezoek van een goede vriend met een limousine, die normaal enkel gebruikt wordt voor bijzondere, internationale gasten. Deze keer genieten wij van een onverwachte  VIP-behandeling.

De chauffeur zet ons af aan het oude centrum van Mostar. Door de nauwe, met kinderkopjes geplaveide straatjes wandelen we langs talrijke souvenirwinkeltjes naar de Stari Most. Deze brug is ongetwijfeld het symbool van de stad.

Jonge mannen duiken in de zomermaanden van de brug in het koude water van de Neretva rivier nadat ze voldoende cash verzameld hebben van de voorbij wandelende toeristen. Van de brug duiken is niet zonder risico. In het verleden waren er al dodelijke slachtoffers. Wanneer wij voorbij de brug wandelen, staan 2 jonge heren klaar om een duik te nemen. Ze blijven zolang treuzelen om de sprong te wagen dat het wachten op actie te lang duurt.

Net voorbij het oude stadscentrum stopt de toeristenstroom. Wij zetten onze wandeling voort naar de frontlinie waar de oorlogsherinneringen na 25 jaar nog steeds zichtbaar zijn. We bezoeken de Staklena Banca (glazen bank). In het vernietigde, verlaten gebouw was ooit een prominente bank gehuisvest. Tijdens de burgeroorlog kreeg de hoge toren de huiveringwekkende functie van “snipertower”. Scherpschutters schoten vanaf de toren willekeurig op mensen in de binnenstad.

Kunstenaars beschilderden de toren met kleurrijke werken. Niet alleen bij het voormalige bankgebouw zijn street art artiesten aan het werk, maar ook in de nabijgelegen Alekse Šantića straat zijn er een aantal mooie muurschilderingen te bewonderen, die de vele kogelinslagen bedekken. Sommige werken hebben een maatschappelijke boodschap. Sinds 2012 wordt er in Mostar jaarlijks een Street Arts Festival georganiseerd, waar artiesten vanuit de hele wereld op af komen. Het brengt een nieuwe dynamiek in de desolate straten van de stad. Dit jaar gaat het festival door van 1 tot 8 september.

Op dag 3 neem ik afscheid van Marlies en Annemie. Ze vliegen terug naar huis vanaf de kleine internationale luchthaven van Mostar. Er vertrekt vandaag slechts 1 vlucht en die gaat naar Dusseldorf. Het is dit keer geen VIP-vervoer maar het heeft toch min of meer de allures van een privé aangelegenheid. Ik blijf nog een dag langer in Mostar om enkele ACSI-campings te bezoeken.