Toch nog naar Dubrovnik

15 en 16 mei 2019: Dubrovnik 0 km

Dag 1 in Dubrovnik valt volledig in het water. Het is geen weer om een hond door te jagen. Het regent bijna zonder ophouden en niet zo’n klein beetje. Het is onbegonnen werk om een uitstap te doen. Rond het middaguur krijg ik weer een beetje hoop als het 5 minuten droog blijft. Via de achteruitgang van Camping Kate is de kade in Mlini te bereiken langs een afdalende trap, vanwaar taxibootjes naar Dubrovnik, Cavtat en het eilandje Lokrum vertrekken. Het kleine stadje Cavtat is misschien een geschikt alternatief voor Dubrovnik omdat het enkele bezienswaardigheden heeft die haalbaar zijn in een kortere tijdspanne. Als ik net beneden ben, is het alweer prijs. De hemelsluizen gaan andermaal open. Een cafeetje is de enige uitweg om droog te blijven. Na een cola en een wijntje geef ik er de brui aan. Ik keer terug naar mijn warme bus en kom er niet meer uit voor de rest van de dag. Mijn dikste vriend is een boek.

Dag 2 ziet er veelbelovend uit. Alhoewel er weer regen voorspeld is, is de zon van de partij. Het is een welkome afwisseling en meteen het startschot om naar Dubrovnik te vertrekken met de taxiboot. Na een tussenstop bij het eilandje Lokrum, vaart de boot verder naar Dubrovnik. De perfect bewaarde ommuurde stad is al van ver herkenbaar.

Er is veel te zien in het oude stadsgedeelte van Dubrovnik. Voor een eerste indruk is een wandeling bovenop de 25 meter hoge stadsmuren ideaal. De 2 kilometer lange tocht leid rond de volledige binnenstad en biedt een magnifiek uitzicht over de daken in het stadscentrum en de zee. De stadsmuren zijn vanaf verschillende plaatsen toegankelijk. Een ticket kost 200 Kuna (26,8 €). Het is niet goedkoop, maar wel de moeite.

De oude stad is autovrij. Ondanks het verkeersverbod is het er een drukte van jewelste. Toeristen van alle nationaliteiten manoeuvreren als mieren door de straten. De bekendste en drukste winkelstraat van Dubrovnik is de Stradum. De omliggende terrasjes zijn uitnodigend. De geur van lekkere gerechten overheerst. Ik waag me niet op de verleidelijke terrassen want de prijzen in Dubrovnik zijn navenant. Het wordt vanavond een “maak-het-zelf” maaltijd.

Wandelen door Dubrovnik is een belevenis. De musea, kerken en historische gebouwen zijn onmogelijk op een dag te bezoeken. Ik passeer achtereenvolgens de Pilepoort, de St. Saviour kerk, het Franciscanenklooster, het Sponzapaleis en de Fontein van Onofrio.

Na een tijdje heb ik genoeg van de drukte. In de nauwe zijstraatjes is er een stuk minder begankenis. Er zijn geen bekende gebouwen, maar het leven van alledag wordt er zichtbaar en dat is ook tof om te zien.

Mijn stappenteller geeft ondertussen 15.000 stuks aan. Dat is voldoende voor vandaag. Als afsluiter trakteer ik mezelf op een glaasje wijn in het haventje van Mlini. Hier krijgt de wijn geen wrang bijsmaakje omwille van de prijs.

Eens terug op de camping is het eindelijk “luifeltjesweer”. Ik breid mijn busje snel uit met een extra kamer in de buitenlucht. Na regen komt zonneschijn, maar het heeft deze keer wel erg lang geduurd.