Sofia, deel 1

24 mei 2019: Vranje – Sofia (Bulgarije) 185 km

Vandaag gaat het richting Sofia, de hoofdstad van Bulgarije. Servië uitraken is de eerste prioriteit. De grensovergang van Servië naar Bulgarije is de meest tijdrovende van allemaal, tot nu toe. De Servische douaniers willen de identiteitskaarten, de groene kaart en het inschrijvingsbewijs van de camper zien. Ze onderzoeken de kofferruimte en openen de kastjes van de bus. Tot slot volgt er een ondervraging over onze whereabouts en de volgende bestemming. We beantwoorden vermoedelijk alle vragen correct, want we mogen door naar de volgende ronde. 20 m voorbij de Servische grenspost, staan de Bulgaarse douanebeambten ons op te wachten. Zij herhalen exact hetzelfde ritueel als hun Servische collega’s. Ook hier slagen we voor de “grenstest”.

In Bulgarije werd sinds begin dit jaar een digitaal wegenvignet geïntroduceerd. De aankoop gebeurt aan de grens aan een speciaal voorziene terminal. Een vriendelijke douanebeambte helpt me door de aankoopprocedure. Een vignet voor 1 week kost 15 Lev (7,5 €). Een maandvignet aanschaffen, is ook een optie. Het is niet meer nodig om een  vignet op de vooruit te kleven. De nummerplaat wordt geregistreerd en camera’s staan in voor de digitale controle.

Na de langdurige grenscontrole wordt snel duidelijk welke wegen goed onderhouden zijn en welke niet. Aan het begin van een degelijke autoweg staat een bord “VIGNETTE”. Bij het ontbreken van zo’n verkeersbord is het alweer hobbelen geblazen. Het is onmogelijk om Bulgarije te doorkruisen zonder vignet.

Eenmaal in Sofia, is het niet simpel om Camperplaats Sofia (https://www.campercontact.com/nl/bulgarije/zuid-west-blagoevgrad-kjoestendil-pernik-sofia/sofia/50402/sofia) te vinden. Na 5 keer rondjes draaien rond dezelfde grote rotonde, spotten we uiteindelijk het juiste miezerige zijstraatje.

Ivan, de eigenaar van de kleine camperplaats, zorgt voor een enthousiaste ontvangst. Hij heeft enkele kampeerplekken aangelegd in zijn ongeordend achtertuintje. Tussen de groentetuin, enkele fruitbomen en wat rommelige attributen zijn alle faciliteiten voor kampeerwagens voorzien, al is het soms op creatieve wijze. Een “buitenbadkamer” met douche, WC en chemisch toilet depot in één, is een zeldzame combinatie.

Ivan legt bereidwillig de route uit naar het metrostation om het centrum te bereiken. Hij overhandigt een sleutel van de toegangspoort, want die gaat om 22.00 uur onverbiddelijk op slot. Bij gebrek aan Bulgaarse munten voor het metroticket, leent hij spontaan een briefje van 10 Lev (5 €).

De metro nemen in Sofia is eenvoudig. Er zijn slechts 2 metrolijnen: een rode en een blauwe. De gratis app “Metro Sofia” downloaden op de GSM is nuttig. De app bevat een eenvoudig maar handig metroplan. Een dagticket kost 4 Lev (2 €). De eerste rit brengt ons rechtstreeks naar het stadscentrum (halte Serdika). We slenteren over de autovrije Vitosha Boulevard. Het is een belangrijke winkelstraat waar alle grote merken  vertegenwoordigd zijn. Het winkelparadijs wordt afgewisseld met bars en restaurants en… een vrijdagse klimaatmars van Bulgaarse jongeren.

Een lukrake wandeling door het stadscentrum leidt naar het wereldberoemde Ivan Vazov theater. Het is de belangrijkste en oudste schouwburg van het land. De opening vond plaats in 1907. De gevel van het complex staat afgebeeld op de voorzijde van een Bulgaars bankbiljet van 50 Levs. De befaamde toneelzaal staat midden in de stad en grenst aan de stadstuinen.

In de nationale theatertuin is het druk. Er zijn feestelijkheden aan de gang, al begrijpen we niet wat er gevierd wordt. Er staan kraampjes met plaatselijke specialiteiten en er wordt gedanst. Het is een leuke meevaller.

We sluiten de eerste dag in het stadscentrum af met een etentje op de Vitosha Boulevard. Sofia is een grote stad met meer dan 1 miljoen inwoners. Er is meer tijd nodig om het centrum te verkennen. We bemachtigen een stadsplan. Morgen gaat het wellicht vlotter om de interessante plekjes te ontdekken.