14 juni 2019: Kapikiri 0 km
Verhalen doen snel de ronde, vooral in kleine dorpjes. Als ik door het dorp wandel begroeten de mensen me als volgt: “Merhaba, you caravan?” Vrij vertaald wil dit zeggen: “Hallo, ben jij dat met die buscamper aan het meer?” Vandaag krijg ik opnieuw gezelschap. Gunter komt rond het middaguur in Kapikiri aan met de taxi. Er wonen vanaf nu 2 Belgen in de buscamper aan het meer. De dorpsverhalen krijgen wellicht een vervolg.
Door de straatjes wandelen in Kapikiri doe je zelden alleen. Meestal is er het gezelschap van enkele honden, maar soms ook kippen, ezels of koeien. Zeker in het begin is het schrikken als er ineens enkele reuze-koeien opduiken, die me begroeten met een oorverdovende “beuheu”.
Het Bafa meer is een paradijs voor vogelliefhebbers. Honderden vogelsoorten vinden er hun thuis. Het meer telt 5 eilandjes waarop de resten van kloosters en een Byzantijns kasteel te zien zijn. Om het meer per boot te verkennen, doen we beroep op een locale gids. Het vaartuig is geen modern vervoermiddel en Gunter vraagt zich hardop af of de motor nog een lang leven beschoren is. Maar vandaag gaat alles goed.
Het bootje vaart langs alle eilanden die er verlaten bijliggen. De enige bewoners zijn gevleugeld. Een boottocht op het Bafa meer is een echte aanrader. De natuur is adembenemend. Jammer genoeg ben ik de verrekijker vergeten om de vele vogelsoorten van naderbij te bekijken.
De bootkapitein maakt onderweg een tussenstop om te zwemmen. Het licht gezouten water is ondiep en warm. De zwempartij zorgt voor de nodige verkoeling. De temperatuur loopt vandaag op tot 35 graden. Gunter, die het Belgische regenweer gewoon is, houdt er alvast een rood kleurtje aan over.
Hafize maakt ’s avonds opnieuw een heerlijke vismaaltijd voor ons klaar in haar restaurant. Morgen nemen we afscheid van het verrassende Kapikiri.
In Turkije hebt ge toch dikwijls de indruk dat ge op een andere planeet bent, de rust, de kalmte, de omgeving, zalig niet?
LikeGeliked door 1 persoon