Hasan Boguldu

19 juni 2019: Ören – Tevfikiye 141 km

Altin Camp serveert een stevig ontbijt voor slechts 30 TL (4,5 €). Zelf voor ontbijt zorgen, is niet aan de orde. Aan de ontbijttafel is er tijd voor verdere reisplannen. 1 dag niks doen, blijkt voldoende. De maaltijd verandert in een chaotisch “reisoverleg” met documentatie en allerlei internet-apps, die meer duidelijkheid geven over de omgeving en overnachtingsmogelijkheden op de route richting Griekenland. Het Kazdaglari Nationaal Park ligt in de buurt. In de oudheid was het park bekend onder de naam “Berg Ida”. Het is een idyllische plek voor natuurliefhebbers met kristalheldere beken, watervallen en mooie dorpjes. Het gebied beslaat meer dan 21.000 hectare. Het is de kunst om enkele mooie locaties uit te kiezen. De watervallen vinden we allebei een leuke bestemming. We zetten koers naar Hasan Boguldu. Dat is de naam van één van de watervallen die letterlijk “Hasan verdronk” betekent. De weg om er te komen, is mooi en lichtjes avontuurlijk. Tja, we zijn al wat gewoon.

Aan de locatie hangt een legende vast, het liefdesverhaal van Emine en Hasan. Ze ontmoeten mekaar elke woensdag op marktdag, waar Emine melk, kaas en honing verkoopt. Hasan is een fruitverkoper van een ander dorp. Het jonge koppel wordt verliefd. Om te mogen trouwen, moet Hasan zijn kracht bewijzen. De zware opdracht is een zoutzak van 60 kg op zijn rug dragen en 5 uur verder afleveren op de top van het Kaz-gebergte. Hasan wordt moe. Na een lange fysieke strijd valt hij in het water. Emine die na uren zoeken, zijn hemd terugvindt in het water beseft dat Hasan is verdronken. Omdat ze bij haar geliefde wil zijn, verhangt ze zich aan een plataan aan de top van de waterval. Sindsdien heet de boom Emine Çınarı en de vijver Hasan Boguldu. De reisgids geeft mee dat het een leuke zwemplek is, al zien wij niemand die zich onderdompelt in het ijskoude water.

De buurt is omgeven met wandelpaden, picknickplekken en zelfs een kleine markt. Er worden voornamelijk kruiden, olijven en olie verkocht. De geur verraadt de koopwaar al vanop een afstandje.

Ook de Sütüven waterval en de Mihli waterval zijn in dezelfde buurt te bezoeken. De laatste waterval is omgeven door een Romeins viaduct. Het is wel wat zoeken omdat het viaduct verstopt zit achter de begroeiing van wilde planten.

Na het bezoek aan het natuurpark, gaat de rit verder naar Tevfikiye waar we de buscamper neerplanten op het terrein van Troia Pension en Camping (http://www.troiapension.com/). De naam verklapt het al een beetje. Het is mogelijk om een kamer te huren of op het kampeerterrein te staan. De eigenaar heeft een souvenirwinkel en is bovendien gids op de nabijgelegen archeologische site van Troje. Met een beetje geluk behoort, aansluiten bij een andere groep toeristen tot de mogelijkheden. De Trojaanse strijd is de bekendste strijd uit de oudheid. Iedereen kent het verhaal van Troje waarbij een gigantisch houten paard ervoor zorgde dat de Grieken na 10 jaar oorlog eindelijk de stad konden veroveren met een slinkse list.

Recht tegenover de camping staat het gloednieuwe Troje museum dat in 2018 de deuren opende. We sluiten de namiddag educatief af en gaan op rondreis door het verre verleden van de stad.