Nog meer Praag

4 september 2019: Praag – Praag 0 km

Praag heeft te veel moois voor amper 3 dagen. Ik heb een los plan met enkele hotspots in het achterhoofd. Vage plannen vragen om aanpassingen en de eerste reorganisatie volgt snel. Onderweg naar het Dansende Huis maak ik een ommetje naar het Karelsplein. Met een oppervlakte van meer dan 80.000 m² was het oorspronkelijk een van de grootste pleinen ter wereld. Het deed eeuwenlang dienst als omvangrijke veemarkt. Het centrale gedeelte werd in de 19de eeuw omgetoverd tot park. De rest van het vroegere plein is nu een druk verkeersknooppunt. Het park biedt een oase van rust middenin de bedrijvige stadskern.

Vanaf het Karelsplein, wandel ik verder naar het Dansende Huis dat 1 km verderop pronkt. Het gebouw werd opgetrokken in de jaren 90 van de vorige eeuw en zorgde voor heel wat controverse. Niet alle inwoners waren blij met de inplanting van een moderne constructie in hun historische stad. Ex-president Vaclav Havel, die opgroeide in het naastliggende pand steunde het project en hoopte stiekem dat het een cultureel centrum zou worden. Dat werd het niet. Het is een kantoorgebouw dat met uitzondering van de hoogste etage, niet toegankelijk is voor het publiek. Daar is een chic Frans restaurant gehuisvest onder de naam Fred en Ginger, refererend naar het beroemde danspaar. Het kleingeld in mijn portemonnee is niet voldoende voor een dure Franse lunch.

2 km verderop ligt het Wenceslausplein. Het is eerder een boulevard dan een plein. De plek die oorspronkelijk dienst deed als paardenmarkt heeft een bewogen politieke geschiedenis achter de rug.

Er is een plaquette ter nagedachtenis van Jan Palach, de student die zichzelf in 1969 op deze plaats in brand stak als protest tegen het communistische regime. Zijn actie was een rechtstreeks gevolg van de gewelddadige wijze waarop Moskou een einde had gemaakt aan de Praagse lente in 1968. Jan Palach overleed 3 dagen na zijn daad. Nog op de dag van zijn dood troepten 200.000 mensen samen op het Wenceslausplein om hem te herdenken.

In 1989 werd het plein opnieuw het toneel van politieke strijd. Na de val van de Berlijnse muur werd het regime omver geworpen door vreedzame protesten onder de naam “Fluwelen Revolutie”. Moskou liet ditmaal betijen. Gorbatsjov weigerde immers troepen te sturen naar het toenmalige Tsjecho-Slowakije. Vandaag is het Wenceslausplein een moderne uitgaansbuurt die ’s avonds tot leven komt. Overdag zijn er straatartiesten te bewonderen.

Na een bezoek aan het historische Wenceslausplein besluit ik om opnieuw naar het oude stadsplein te wandelen. Het oude stadscentrum verveelt nooit en het ligt op een steenworp. Op mijn tocht stoot ik op de Havelska markt. De geschiedenis van deze kleine marktplaats gaat terug tot in 1232. Fruit, groenten, kunstwerken, speelgoed, souvenirs en zelfs meubels zijn te koop voor een prikje. Wie graag snuistert tussen allerlei koopjes moet hier zeker naartoe.

Op de terugweg naar de camping maak ik een omweg langs een plantenkwekerij in het kader van Andy’s Pepper. Ik breng een bezoek aan Semenářství Sezam in de Belehradska-straat in Praag, waar ik de eerste Andy’s Pepper-zaadjes achterlaat. De eigenaar is enthousiast om ermee aan de slag te gaan. Hij spreekt geen gemeenschappelijke taal en het heeft wat voeten in de aarde vooraleer we mekaar begrijpen. Wie komt er nu ook met zaadjes aandragen in plaats van er te kopen? Met Google Translate in de hand, kom je door elk vreemd land.