Budapest dag 2

11 september 2019: Budapest – Budapest 0  km

Op Zugligeti Niche Camping wordt een stevig ontbijtbuffet geserveerd voor slechts 3 €. Zelf voor brood zorgen zit er de komende 3 dagen niet in. Het is te comfortabel om de dag op deze manier te beginnen. Ik heb om 10.00 uur met Heidi afgesproken. Maar dat lukt niet. Ook Heidi worstelt met een fors ontbijt in haar hotel dat meer tijd in beslag neemt dan thuis. Uiteindelijk ontmoeten we elkaar een half uur later dan voorzien bij Clark Ádám tér. Vanaf die plek brengt een tandradbaan passagiers naar de beroemde Burchtheuvel van Budapest. De 95 m lange klim met een stijgingspercentage van 48% staat garant voor een rit van exact 90 seconden. Een retourticket kost 1800 HUF (6 €). De wagons hebben jammer genoeg kleine raampjes en vooraan een grote oversteek zodat een mooi uitzicht tijdens de steile beklimming ontbreekt.

Eenmaal boven is er wel een spectaculaire uitkijk over de Kettingbrug, het Hongaars parlement en de Donau.

Op de Burchtheuvel is nog meer te zien. Wie alles eruit wil halen, spendeert minstens een volledige dag. We hebben niets voorbereid en beginnen willekeurig aan de wandeling op de hoger gelegen heuvel. Het plateau is 1,5 km lang en 500 m breed. Het burchtkwartier is een aaneenschakeling van allerlei bezienswaardigheden gaande van musea, exhibities en tentoonstellingen in middeleeuwse panden, oude huizen in smalle straatjes, monumenten en historische gebouwen waaronder het koninklijk paleis, enkele kerken en het Vissersbastion. Het is moeilijk om een specifieke locatie uit te kiezen. Sommige bezienswaardigheden hebben een toegangsprijs, anderen zijn gratis. We zien wel waar de geïmproviseerde wandeling naartoe leidt. Via het koninklijk paleis dwalen we verder door de straatjes van de Burchtheuvel met zijn vele koffiehuizen, souvenirwinkels, kunstgalerijen en middeleeuwse huizen. Het is een warme dag. Op tijd en stond een rustpauze inlassen is noodzakelijk. ’s Middags stoppen we bij Maison Bistro in de straat Orszaghaz Utca voor een lichte maaltijd. Deze bistro heeft aan de achterkant een leuk ingesloten terras op een binnenkoer. De betaalbare maaltijden zijn netjes verzorgd. Heidi kiest voor een Caesar salad en ik ga voor een typisch Hongaarse goulashsoep met brood. Het smaakt.

Na de middagpauze gaan we verder op pad. Op het einde van de burchtheuvel-expeditie, komen we bij de Mathiaskerk, een van de mooiste gebouwen. Hier werden ooit Hongaarse koningen gekroond. De kerk werd na verschillende verwoestingen doorheen de geschiedenis steeds weer opgebouwd. Vooral de toren en het dak, dat bestaat uit leien in verschillende kleuren zijn opvallend mooi.

Achter de Mathiaskerk ligt het beroemde Vissersbastion. Het complexe gebouw met zijn vele torentjes doet ietwat sprookjesachtig aan. Het dateert uit het einde van de 19de eeuw. Het complex vormt een unieke uitkijkpost over de stad. Wie de Mathiaskerk, inclusief de toren en het Vissersbastion volledig wil verkennen, betaalt een toegangsprijs. Wij zijn al lang tevreden met het gratis gedeelte.

Na de hoogtewandeling hebben we dorst gekregen. Als we via de afdaling met de tandradbaan weer op Donau niveau staan, bezoeken we het Belga Sorozo café, dat 500 m verderop ligt.  Vanop het terras is er uitzicht op het parlementsgebouw aan de overkant van de rivier. Het café is eerder een brasserie waar typisch Belgische gerechten en een groot aantal Belgische bieren geserveerd worden.

We blijven plakken op zijn Belgisch. Na enkele Chimay’s, cola’s , een portie heerlijke mosselen in een speciaal sausje en een kaasschotel is het plots donker. De tijd vliegt snel en rond 21.00 uur keren we elk terug naar ons eigen verblijf. We kijken weer uit naar morgen om Budapest verder te ontdekken.