Het kasteel van Anamur

9 oktober 2019: Manavgat – Anamur 193 km

Voor de 3de rit op rij speelt de kustweg (D400) een cruciale rol, al is er in eerste instantie nog niet veel van te merken. Na Alanya, het volgende grote toeristische oord wordt de bewuste route pas opnieuw interessant. Het wegdek is niet van dezelfde kwaliteit als het allereerste stuk, maar het traject en het uitzicht zijn er niet minder om. Dit parcours is veel bochtiger en gaat een pak trager. Google Maps voorziet voor de laatste 55 km 1,5 uur. De reden wordt snel duidelijk. Haarspeldbochten en hoge stijgings- en dalingspercentages zijn schering en inslag. Vrachtwagens kunnen amper de berg op of af, maar ik geniet ten volle. Het busje doet het op de bergachtige wegen voortreffelijk en de chauffeur is in haar nopjes. Het landschap is nu bosachtiger dan tijdens het eerste gedeelte.

Vanaf Manavgat tot Anamur blijven de plastieken serres massaal in het straatbeeld. De inhoud verandert. In plaats van groenten zijn hier de bananen en aardbeien in aanbieding. Het is de enige plek in Turkije waar de weersomstandigheden geschikt zijn voor het kweken van bananen. Als het weer in de winter wisselvalliger wordt, worden de fruitbomen afgedekt met plastiek. Alhoewel het nu om en bij 30 °C is, is de plastiekbedekking ook al aanwezig. De vruchten moeten goed beschermd worden, want de bananenboom is een kwetsbare plant. Langs de kustroute staan veel stalletjes die de trossen in grote hoeveelheden verkopen. In deze streek zijn koffiepauzes een goedkope zaak. Een bakje troost kost slechts 4 TRY (0,70 €).

Mijn stopplaats is Dragon Motel en Camping (http://www.anamurdragonmotel.com/). Het kampeerterrein ligt achter het kleine motel in een groene oase aan het strand. De buscamper staat bijna op het verlaten strand.

De camping uitbaten en kamers verhuren is niet de enige activiteit waarmee de familie bezig is. De tuin staat vol groenten en fruit. De mandarijnen zijn nu rijp en ik mag ze gewoon opeten. De pepers die in de tuin staan, zijn het sein om ook hier Andy’s Pepper achter te laten. En ook op deze plek worden de zaden met veel enthousiasme onthaald.

200 m van het kampeerterrein ligt het kasteel van Anamur. Men is volop bezig aan de restauratie van het gebouw en het is momenteel gesloten voor bezoekers. Pervin, de mevrouw van de camping raadt me aan om na 17.00 uur aan te kloppen bij de kasteelpoort. De bewaker opent meestal de deuren zodat de mensen een kijkje op de binnenkoer kunnen nemen. Hoewel ik haar raad nauwgezet opvolg en mijn breedste glimlach tevoorschijn tover, blijven de poorten onherroepelijk gesloten. Rond het kasteel wandelen is wel een optie. Aan de buitenkant ziet het er alvast indrukwekkend uit. De binnenkant blijft voorlopig een goed bewaard geheim.

Het wordt weer tijd om de was en de plas te doen. Morgen wordt een klusjesdag in combinatie met een zee- en strandbeleving.