Tasucu

10 en 11 oktober 2019: Anamur – Tasucu 107 km

De bus is vertrekkensklaar. Het wasgoed zit weer proper in de kast en door de stranddag van gisteren heb ik weer wat extra kleur. Tussen de “drukke” strandactiviteiten door, ga ik nog een keer op kasteeljacht. Aangezien de poorten gisteren gesloten bleven, dringt een andere aanpak zich op. Het fort van Anamur staat op het strand naast de camping. Vanaf die kant lukt het om een blik te werpen op de binnenkoer. Het vergt wel wat klimwerk langs een smal, bijna verborgen pad door het struikgewas. Op de top van het historisch bouwwerk volgt naast de verlaten binnenkoer ook een mooi panorama over de kustlijn.

Het vertrek op Dragon Motel Camping verloopt hetzelfde als bij de meeste andere kleine familiecampings. Deze keer word ik vriendelijk aangespoord om fruit en pepers te plukken in de tuin. Met een volle zak lekkers voor onderweg, mag ik tenslotte weg. Het is niet voor lang. Prikkende ogen als gevolg van de peperpluk dwingen me snel aan de kant. Het is geen goed idee om in de ogen te wrijven na “pepercontact”. Handen wassen en een oogspoeling in combinatie met een koffiestop zijn een vereiste om verder te kunnen.

De lange kustroute (D400) krijgt nog een vervolg. Het uitzicht wordt iets minder spectaculair, maar de hellingen daarentegen niet. Zelfs stukken met een stijgingspercentage van 15 % kruisen af en toe het pad. De klimpartijen die bijna een loodrechte indruk geven, zijn enkel te overwinnen in 2de versnelling. Gelukkig is het baanoppervlak overal breed genoeg om tegenliggers te passeren zodat onvoorziene stops uitgesloten zijn.

Ik rijd tot in Tasucu, het verste punt van mijn dooreengegooide reisplan. Kahramanmaras en Nemrut  Dagi vallen weg wegens strubbelingen aan de Turks – Syrische grens. De Göksu delta is het voorlopige eindpunt. Ik verblijf op Camping Akcakil (http://www.akcakil.com.tr/en/). Het kampeerterrein ligt in de buurt van de haven waar overtochten naar Cyprus vertrekken. De bus krijgt een mooie plek naast het strand. Bij het eerste bezoek aan de sanitaire blokken, volgt een onverwachte ontmoeting met een gitzwarte slang van 1,5 m. Het is even schrikken, maar die foto nemen, lukt nog net.

Volgens de campinguitbater is het geen giftig exemplaar. Even later wordt de plek evenwel uitgerookt met een machine die een indringende benzinegeur verspreid. In het stadje Akcakil is er momenteel een internetprobleem. De hele omgeving ligt plat. Zonder Google Translate en de online kaarten wordt de zoektocht naar de Göksu delta onbegonnen werk. Omwille van de taalbarrière kan niemand duidelijk maken waar de bewuste delta precies ligt. De reisgidsenverzameling van Turkije in de bus, wijden er samen slechts enkele regeltjes aan. Een 2de stranddag op rij is het gevolg. De camping ligt in een mooie baai met amper golven. Zwemmen in zee is bijna zoals in een subtropisch zwembad. De enige pijnlijke hindernis naar het zwemparadijs zijn de scherpe stenen waarmee het strand bedekt is.

Het is wachten om de vervolgroute af te toetsen op Google Maps tot het internet hersteld is. Omdat het hele dorp plat ligt, doet de operator zijn best om het euvel zo snel mogelijk te verhelpen. In afwachting van een oplossing drink ik een flesje Turkse witte wijn (Patara) uit Antalya in combinatie met een lekkere maaltijd.