Even naar het binnenland

12 oktober 2019: Tasucu – Ihlara 380 km

De internetproblemen in Tasucu zijn vandaag nog steeds niet opgelost. Vermits het weekend is, verwacht ik geen snelle reddingsoperatie. Aan de hand van de Campercontact-app die ook offline werkt, besluit ik om naar het binnenland te rijden. De Göksu delta laat ik voor wat ze is. Hoewel de delta en het daarmee verbonden vogelparadijs verborgen blijft, gaat de route wel via de Göksu rivier. In Silifke, waar de weg richting binnenland voortdurend in stijgende lijn naast de Göksu rivier loopt, is het uitzicht op de waterloop fenomenaal.

Omwille van de lange rit is er niet veel tijd om tussendoor te stoppen, maar hier is het een noodzakelijk kwaad. De rit gaat via Mut, Karaman en Erigli richting Aksaray. De route naar het binnenland gaat door een desolaat woestijnlandschap. Het blijft hoe dan ook een indrukwekkend vergezicht. Er is weinig verkeer en het wegdek is in zeer goede staat. Het is de uitgelezen kans om eens goed door te rijden.

Aan de vlotte rit komt abrupt een einde op 30 km van de eindbestemming. Wat ik nu voorgeschoteld krijg, is moeilijker berijdbaar. In eerste instantie volgt er nog een stuk verharde weg door kleine boerendorpjes, waar tractors de enige voertuigen lijken te zijn. Loslopende kippen, schapen, honden en koeien, kruisen mijn pad. Maar de GPS vindt het tijd om een nog meer avontuurlijke route op te gaan. Deze keer is het wegdek onverhard gedurende een 10-tal km. Ik ben zo onder de indruk van het ongerepte landschap en de off-road route dat de namen van de dorpjes die voorbijkomen me helemaal ontgaan. Gelukkig blijf ik hier bespaard van autopech. Ik vraag me steeds af hoe ik de Belgische autoverzekering mijn locatie moet duidelijk maken in dat geval. 🙂

Het is waarneembaar dat dit gebied deel uitmaakt van Cappadocië. In dit ongerept stukje woestijnlandschap, komen er af en toe rotswoningen voorbij. Hier stoppen is geen enkel probleem. Ander verkeer is bijna onbestaande. De weinige inwoners, die meestal te voet onderweg zijn, zwaaien bij het zien van een buitenlands voertuig. Ik wuif enthousiast terug en dat levert steevast een uitbundige glimlach op.

De overnachtingsplek voor de komende 2 dagen is Ihlara Termal Tatil Koyu (http://www.ihlaratermal.com.tr/kurumsal.html) in de buurt van Aksaray. Het is geen echte camping in de zin van het woord, maar eerder een camperplaats bij een vakantiecomplex waar baden in thermaal water en Turkse massages tot de mogelijkheden behoren. De kloof van Belisirma ligt op 3 km afstand. Het wordt stilaan afgezaagd, maar ook hier word ik hartelijk ontvangen met enkele kopjes thee. Op de camperplaats komen niet zo vaak campers. Bij de vraag of elektriciteit een haalbare kaart is, komt er onmiddellijk persoonlijke assistentie om een stopcontact en eventueel een verlengkabel te zoeken, maar dat blijkt niet nodig. Gebruik maken van de toiletten en douches van de thermale baden tijdens het kampeerverblijf is toegestaan. Het Turkse kuuroord uitgebreid testen, is voor morgen…