Andy’s Pepper altijd bij me

19 oktober 2019: Side – Side 0 km

Het is vandaag marktdag in Geel, maar ook in Side. De wekelijkse markt gaat door in de buurt van de moskee. Ik ben al vroeg op weg om van de sfeer te proeven. Het ontbijt sla ik over. Er valt zeker en vast iets op de markt te smikkelen. Op  1,5 km van de camping staat de moskee en ik heb een zee van tijd… Maar dat is buiten het aantal moskeeën gerekend. In Geel hebben we voorlopig nog 12 kerken. Het aantal moskeeën in Side is onduidelijk. Het is een feit dat ik aan het verkeerde gebedshuis sta, want er is geen markt te bespeuren. Van grote honger, stap ik een restaurantje binnen. Een omelet met groenten en brood voor 4 €, kan er wel in. In plaats van marktdag wordt het opnieuw cultuurdag. Gisteren bezocht ik de betalende musea, maar Side omvat meer dan dat. Gewoon door de straten lopen, is voldoende om terug te keren naar een ver verleden. Tal van historische resten zijn gratis te bewonderen tijdens een wandeling door de straten van de stad. De nymphaeum fontein is een van de niet te missen monumenten. Het is destijds gebouwd ter ere van de nimf, een Griekse halfgodin. De overblijfselen zijn goed herkenbaar zodat een eigen invulling maken van het oorspronkelijke bouwwerk niet moeilijk is.

Naast de fontein zijn ook de resten van enkele tempels te bewonderen, waaronder de tempel van Dionysos en Apollo. Zelfs het theater is van op straat te bekijken, al is het indrukwekkender om het van binnenuit te zien.

Het is opvallend hoeveel geschiedkunde er in Side te bewonderen is. Ook op de strandboulevard zijn zuilen of versierde boordstenen blijven liggen. Zelfs op de camping zijn stukken van oude bouwwerken nog gedeeltelijk overeind gebleven.

Lang wandelen zit er niet in. Om 12 uur heb ik een speciale afspraak om Andy’s Pepper levenslang te vereeuwigen op mijn bovenbeen. Het is misschien een gekke beslissing, maar het voelt goed. Na 3 uur stilzitten staat de mooie peper erop.

Vandaag rest er nog één ding, nl de tavla-revanche. En die komt er. De man die al 3 dagen tavla met me speelt is tegelijkertijd aan het werk om daguitstappen te verkopen. Wie het eerst 3 spelletjes wint, haalt de buit binnen. Het eerste spel win ik grandioos. Als er klanten zijn, moet hij uiteraard in de rol van verkoper stappen. Het loopt vandaag niet goed. Zaterdag is de dag dat de meeste vakantiegangers aankomen of weer naar huis vertrekken. Hij vertelt dat de verkoop op zo’n wisseldag weinig succes heeft. Hij staat een geïnteresseerd Duits koppel te woord, maar ze hebben nog bedenktijd nodig hebben om effectief een daguitstap te boeken. Nadat de mogelijke klanten afdruipen, komt op de koop toe de grote baas binnen. De verkoper klapt het tavla-bord dicht en vertelt me met een knipoog dat ik vandaag de sterkste ben. Ik heb de hint begrepen en ga ervandoor. Het is misschien geen echte overwinning, maar het is toch iets…

Op de terugweg naar de camping hoor ik plots rasechte Kempenaars in hun typische dialect praten. Het zijn 3 inwoners van Tielen. De alleenstaande man van het gezelschap beweert dat hij de laatste Thomas Cook klant is, die nog in het buitenland verblijft. Hij vliegt morgen naar huis na een verblijf van 4 weken in Side. Gedurende zijn verblijf heeft hij steeds geweigerd om terug naar België te vliegen. Vele telefoontjes later, wat hem wellicht een serieuze rekening oplevert, mag hij op zijn vooraf geplande dag naar huis vertrekken met een andere maatschappij. Is het dan toch zo dat de aanhouder wint?