Strandgeiten en een gezonken stad

22 en 23 oktober: Demre – Demre 0 km

Het belangrijkste evenement van dag 1 is de komst van Caroline, die vanavond landt in Antalya. Een taxi zoeken, hoeft niet. Ilyas, die voor de boottrip zorgt, is van alle markten thuis. Hij biedt aan om Caroline af te halen van de luchthaven. Het is gemakkelijk als alles van te voren wordt geregeld. We maken er dankbaar gebruik van. De vlucht landt op tijd en in een mum van tijd zijn we weer onderweg naar Demre. Camping Andriake ligt niet bij de deur. De rit duurt 3 uur. We hebben gelukkig wat te vertellen onderweg zodat de trip minder lang lijkt.

Dag 2 begint met een strandwandeling in Andriake. We gaan op zoek naar zeeschildpadden, maar die zijn helaas niet thuis. In plaats daarvan is er een onverwachte ontmoeting met strandgeiten.

Omstreeks 11.00 uur wandelen we naar de haven voor de langverwachte boottrip naar de verzonken stad Sualti sehir rond het eiland Kekova. De boot is kleiner dan de grotere vaartuigen die bussen toeristen naar Kekova brengen. We beschikken over 2 ervaren gidsen gedurende de trip. Wat een luxe!

De boottocht naar Kekova is een belevenis op zich. Onderweg spotten we toch nog een reusachtige schildpad in het water. Het is puur genieten van het mooie zeepanorama tussen de vele eilandjes. De eerste attractie is de Blauwe Grot, waar de boot bijna helemaal in verdwijnt. Het is een van de grootste grotten aan de Turkse Middellandse Zeekust.

Na het blitzbezoek aan de grot varen we verder voor een eerste zwemsessie in een van de baaien rond het eiland Kekova. Het is een pure zwemstop. Er zijn nog geen resten te bekennen van de verzonken stad. Het water heeft lagen van verschillende temperaturen. Het gaat van heel koud naar warm. Naar beneden duiken is een kouwelijke bedoening. Naast de rotsen zwemmen zwarte visjes en meer kleurrijke exemplaren. Zwembrilletjes meenemen is een must om al dat moois te ontdekken.

We kijken vooral uit naar de 2de zwemstop. Onder water zijn nog een aantal resten van de verzonken stad Sualti sehir te bezichtigen.  Bij de onderzeese ruïnes voor het eiland is het verboden om te zwemmen. Er is slechts één baaitje met een minimum aan onderwater-ruïnes, waar het wel mag. Vooraleer we deze plek bereiken, kunnen we vanop de boot vaststellen hoe de archeologische resten onherroepelijk in zee verdwijnen.

Bij deze zwemstop, kunnen we een stukje door de archeologische overblijfselen zwemmen. Er blijft niet zoveel over om te bekijken. Maar het blijft hoe dan ook spectaculair om boven de vroegere funderingen te drijven en te bedenken dat dit in het Lycische rijk ooit bewoonde huizen waren, die door een aardbeving voor altijd naar de zeebodem verbannen werden. Onder water foto’s maken, is helaas onmogelijk. Daarom nog eentje van boven water…

De droogste tussenstop is die op het vasteland van het antieke Simena. Het mooiste plekje is het dorp Kale waar vele restaurants aan de kade liggen om boottoeristen te voorzien van eten en drinken.

Vooraleer we iets nuttigen in een van de eetgelegenheden, klimmen we helemaal naar het topje van het eiland, waar de overblijfselen van het kasteel van Kale te bewonderen zijn. Vanaf de ruïnes, is er een prachtig uitzicht op zee.

Alvorens terug te varen naar het vasteland stoppen we nog een laatste keer om te zwemmen in een van de vele prachtige baaien. Net als we uit het water zijn, begint het te regenen. Het deert ons niet. Het is nog steeds warm en nat zijn we toch al.

De boottocht naar de oudheidkundige opgravingen van de verzonken stad, is een echte aanrader. Aan boord gaan van een kleinere boot is een must. Wie een excursie boekt bij een van de grote touroperators, ziet vaak de onderwater-ruïnes vanop de boot door een glasbodem. Het zwemmen in de baaien en een tussenstop in Simena is een top ervaring en een echte aanbeveling.