Afscheid van Turkije

28 oktober 2019: Tevfikye – Boyanovo (Bulgarije) 373 km

Aan alle mooie liedjes komt een einde. De rondreis is nog niet voorbij, maar met pijn in het hart neem ik afscheid van Turkije. Het is vandaag een rij- en hindernissen dag. Om Bulgarije te bereiken, moeten we langs 2 tijdrovende obstakels. De eerste is de ferry van Çanakkale naar Eceabat en de tweede is de beruchte grenspost.

Bij de ferry overtocht gaat het vlot. De boot ligt klaar aan de kade en na betaling kunnen we meteen aan boord. Na een klein halfuur is de overkant in zicht.

In Eceabat is het de hoogste tijd om een nieuwe voorraad in te slaan. Er zijn verschillende winkels met verse groenten, fruit, brood, vlees en vis. Dat is precies wat we nodig hebben, en deze hongerige katten ook…

De eerstvolgende slaapplaats in Bulgarije ligt in the middle of nowhere. Er zijn geen restaurants of café’s in de buurt. Het wordt zelf koken vanavond. Het is eigenlijk niet voorzien, maar het is noodzakelijk om af te wijken van de originele planning. De meeste campings in zuid Bulgarije zijn rond deze tijd van het jaar gesloten.

De grensovergang Hamzabeyli – Lesovo is een stresserende belevenis, net zoals op de heenrit. Ter plekke is het nog steeds grote chaos omwille van verbouwingen in niemandsland. Vrachtwagens en auto’s rijden door elkaar omdat de te volgen weg amper aangeduid is. Het meest frustrerende zijn de douanebeambten die zich niet generen om automobilisten en vooral vrachtwagenchauffeurs zo lang mogelijk te treiteren. De slagbomen toe doen en een kwartier verdwijnen is een populair vertragingsmaneuver. Na talrijke pauzes, 4 paspoortcontroles en evenveel flutcontroles van de buscamper, zijn we eindelijk in Bulgarije. Het heeft alles bij elkaar een uur en 3 kwartier geduurd om amper een kilometer verder te geraken.

Door de langzame passage aan de grens, moeten we voortmaken om voor het donker op Camping Gemmagos Leisure (https://www.campercontact.com/nl/bulgarije/zuid-oost-boergas-jambol-sliven/boyanovo-bulgaria/40525/gemmagos-leisure) in Boyanovo te geraken. Het lukt net voor zonsondergang. Gelukkig maar, want de laatste kilometers gaan over een zeer slechte kasseiweg met veel putten en uitstekende hindernissen.

Het avondeten is een Belgische variatie op de Turkse köfte. We bakken de Turkse vleesballetjes met een gesnipperd uitje in de pan en maken er een soort hotdog tussen een broodje met mayonaise van. Het is een kwestie van ons weer voor te bereiden op de Belgische fastfood keuken.

Het terrasweer is verleden tijd. Hoewel het in Boyanovo overdag nog meer dan 25 °C  was, is de temperatuur ondertussen gezakt tot 12 °C. Het is hoogtijd om de chauffage van de bus op te zetten en binnen op te warmen.