Sapareva Banya

29 oktober 2019: Boyanovo – Sapareva Banya 361 km

Ontwaken in een mistig decor bij 5 °C is nieuw. Na een stevig ontbijt met spiegeleieren en brood dat we nota bene buiten naar binnen spelen, is het tijd om te vertrekken. De eindbestemming is Sapareva Banya. Boyanovo verlaten blijkt minder eenvoudig dan gedacht. De GPS bedenkt een gek plan, dat we klakkeloos opvolgen. Bij het verlaten van de camping moeten we naar links. De verhoogde middenberm belet dat. 100 m verder is rechtsomkeer maken mogelijk, maar daar zwijgt het navigatietoestel heimelijk over. We maken een onbedoelde rondrit van 10 km en passeren vervolgens doodleuk opnieuw dezelfde camping. Ja wadde! De mist en het hotsende parcours in de omgeving maken het er niet gemakkelijker op. Het levert wel mooie beelden op.

De vervolgroute wordt simpeler na het passeren van de stad Jambol. In Bulgarije zijn veel betaalwegen. Een vignet is verplicht voor zowel grote als kleinere wegen. We nemen de autosnelweg (A1) tot 70 km voor Sapareva Banya gedurende 220 km. De route is monotoon, maar het wegdek is van betere kwaliteit. Bij het verlaten van de autostrade begint de miserie andermaal. Wegen in zeer slechte staat zijn opnieuw van de partij. Naast de bulten- en gatenroute (822) ligt het Iskar reservoir. Het is een groot stuwmeer dat aan de Iskar rivier grenst. Het meer wordt gebruikt om drinkwater van te maken voor 2/3de van de Bulgaarse bevolking. In de zomer is het een toeristische trekpleister. Watersporten en wandelen zijn populaire activiteiten. We zien niet veel van het stuwmeer door al het gehobbel. Na 1,5 uur en helemaal dooreen geschud bereiken we Camping Verila (http://camping-verila.com/). Er is niemand aanwezig die een gemeenschappelijke taal spreekt. Een norse vrouw wijst een plek aan om de buscamper te parkeren en duwt haar GSM vervolgens in mijn handen. Er volgt een boodschap in het Engels dat er 2 uur later iemand langskomt om de betaling te regelen.

Aan 2 uur vruchteloos wachten, doen we niet mee. We verkennen het stadscentrum. Sapareva Banya ligt op 1000 m hoogte aan de voet van het Rilagebergte en telt een kleine 7000 inwoners. Er zijn een aantal SPA-hotels. De plaats heeft veel bezoekers dankzij de natuurlijke warmwaterbronnen en de geiser midden in het centrum. Het is een van de weinige hete geisers op het vasteland in Europa. Het water is meer dan 100 °C warm en ruikt naar rotte eieren. In Sapareva Banya heeft men rond de geiser een monument gebouwd middenin een modern ogend park.

Het andere culturele en historisch bouwwerk is de Sint Nikolaas kerk. Het minikerkje werd opgetrokken in de 13de eeuw en volledig gerestoreerd in 1937. De binnenkant was oorspronkelijk helemaal beschilderd, maar hier zijn enkel fragmenten van overgebleven.

Overdag is het nog altijd mooi weer. Na de stadsverkenning wordt het beduidend frisser. Tijdens de avonduren gelden andere kledingregels. We moeten noodgedwongen terug naar de camper. 2 jassen, een paar sokken en winterschoenen later, gaan we opnieuw op pad. Deze keer om de honger te stillen. Vlakbij de camping is een leuk restaurant. Het eten is eenvoudig, betaalbaar en lekker. De mensen van het restaurant zijn van alle markten thuis en regelen meteen een taxi voor Caroline om morgennamiddag naar de luchthaven van Sofia te rijden. Haar vakantieliedje is bijna uit en nadien trek ik weer solo verder…