Dwars door Servië

31 oktober 2019: Sapareva Banya – Mataruska Banja (Servië) 388 km

Een ommetje maken naar Mostar is een moeilijke oefening. De kortste route gaat door Macedonië, Kosovo en vervolgens naar Bosnië-Herzegovina. Kosovo staat niet op de groene verzekeringskaart. Het is mogelijk om een tijdelijke verzekering aan te kopen bij de grens, maar de Belgische omniumverzekering vervalt tijdens de rit door het land. Kosovo is bijgevolg geen optie. Er zit niets anders op dan dwars door Servië en rond Kosovo te rijden. Servië telt niet zoveel campings en rond deze tijd van het jaar zijn de meesten al gesloten. Ik heb een lange rit voor de boeg. Het is vandaag geen hoogdag. Het is een koude, mistige herfstdag en de regen is vaak van de partij. Rijden in een warme bus is de best mogelijke activiteit. Het doel is om zo snel mogelijk in Mostar te geraken. Door Servië rijden gaat gepaard met heel wat moeilijkheden. De grensovergang in Kalotina is nog het makkelijkst van allemaal. Een paspoortcontrole volstaat deze keer.

De beproevingen beginnen pas nadien. Vermits ik slechts 1 overnachting plan in Servië heb ik niet veel cash nodig. Aan de grens zijn geen bankautomaten, enkel wisselkantoren, maar dat helpt me niet vooruit. Mijn ingenieus opslagsysteem van vreemd geld, gesorteerd in lege sigarettenpakjes per land, moet me helpen om geld te wisselen. Maar dat doet het niet. Er worden enkel Dollars, Euro’s en Bulgaarse Lev aanvaard. Dat brengt me amper 1500 RSD (Servische Dinar) op. Dat is net geen 15 €. Het is misschien juist genoeg om een kampeerplek te betalen. Zuinig zijn is de opdracht.

Om Servië zo snel mogelijk te doorkruisen, kies ik voor tolwegen. De tarieven zijn niet hoog en betalen met bankkaart is mogelijk. Maar vandaag niet. Er is iets mis met de connectiviteit en de kaart werkt niet. Het krenterig omspringen met het zuurverdiende wisselgeld is al om zeep. Ik probeer een andere tactiek en zeg in eerste instantie dat ik geen cash bij me heb. Het werkt niet. Aan de tolpoortjes zijn andere munten ook welkom. Ik duikel opnieuw in mijn perfect georganiseerde klasseringssysteem en snor nog ergens 3 € op. De 1500 RSD (13,5 €) zijn nog steeds in mijn bezit. De A4 richting Nis en Belgrado is in goede staat. Het verkeer verloopt vlot, maar spijtig genoeg duurt het mooie liedje niet lang. Nog voor Nis zijn er wegenwerken. Alle verkeer wordt kilometers omgeleid via zeer belabberde wegen, waar een maximum snelheid van 40 km per uur amper haalbaar is. Het is een zeldzaam gegeven, maar als Belg glim ik vandaag van trots over ons eigen “superieure” wegennetwerk. Het duurt een paar uur vooraleer de verkeersstroom opnieuw naar de autosnelweg mag. Het berglandschap onderweg is indrukwekkend, maar er is niet veel tijd om ervan te genieten. Bulten omzeilen en donkere tunnels overwinnen is mijn deel. Top-concentratie is vereist op dit parcours. De weersomstandigheden helpen ook niet mee. Het is zo donker dat het wel avond lijkt, maar volgens de klok is het nog maar net middag. Het uur in Servië is anders dan in Bulgarije, maar ik heb geen idee wie of wat ik moet geloven. De donkere lucht of de tijdsaanduiding… Het is alleszins verwarrend.

Ik rijd zo snel als mogelijk naar Sportcentrum Okanik (https://m.facebook.com/scokanik/?locale2=sr_RS) in Mataruska Banja. Het basketbalveld naast de sporthal wordt gebruikt als camperplaats. De sanitaire voorzieningen van de sporthal mogen door kampeerders gebruikt worden. Ik was hier al een nacht in het voorjaar en het verblijf was toen redelijk comfortabel. Nu is het anders. De sporthal is gesloten en ik moet op zoek naar een nieuwe slaapplaats. Verder rijden kan niet, want het is al donker. Mijn GSM pikt de WiFi-code nog op die ik in het voorjaar installeerde. Terwijl ik me in de WiFi-zone van de sporthal bevind, komt de cafetaria uitbater plots aangelopen. In plaats van een plekje op het basketbalveld, krijg ik een plaatsje vlakbij de snackbar. Er is geen elektriciteit voor de bus, maar binnen kan ik met mijn zuurverdiend wisselgeld wel iets drinken en een verhaaltje schrijven. Morgen hoop ik in Mostar te geraken. Wordt vervolgd…