Flirtend met de sneeuwgrens naar Sisteron

13 januari 2020: St. Genis Laval – Sisteron 255 km

Bij het ontwaken op Camping des Barolles in St. Genis Laval zijn de buren al druk in de weer met opruimen en vertrekken. Ik ben verbaasd om zoveel energie op dit vroege uur. Het wordt vlug duidelijk dat iedereen de camping wil verlaten zonder te betalen, vooraleer de receptie bemand is. De openingsuren van 09.00 uur tot 12.00 uur en van 15.00 uur tot 18.00 uur zijn vermeld op de receptiedeur. Gisterennamiddag kwam er niemand opdagen. Wie voor 09.00 vertrekt, betaalt simpelweg niet. De camping biedt veel service voor een beperkte prijs: elektriciteit, chemisch toilet, water en propere, goed functionerende verwarmde douches en toiletten. De meeste kampeerders maakten er uitgebreid gebruik van, net zoals ik. Het is een zielig tafereel. Ik besluit te blijven tot na 09.00 uur. Als er om 09.15 uur nog steeds niemand is, geef ik er ook de brui aan. Blijven wachten om a.u.b. te mogen betalen, is er ook over…

Via de stadsrand van Lyon zet ik koers naar Sisteron, de volgende tussenstop. Het is “slechts” 255 km, maar de rijtijd bedraagt 4,5 uur. De reden wordt snel duidelijk. Op het eerste gedeelte van de route liggen veel kleine dorpen waar 30 of 50 km per uur de aan te houden snelheid is. Dan is er de grote stad Grenoble. Het is er niet eens druk, maar het gigantische aantal verkeerslichten en rotondes hebben een vertragend effect. Er is bijna geen doorkomen aan. Het duurt 1,5 uur om de stad te doorkruisen. Weigeren om tol te betalen heeft zo zijn gevolgen…

Alhoewel ik bergpassen probeer te vermijden omwille van sneeuw en ijs in deze tijd van het jaar, vind ik na de passage van Grenoble toch nog een mooi exemplaar. Ik beklim de Col de la Croix Haute in de regio Auvergne-Rhône-Alpes. De bergpas telt 1176 hoogtemeters. De stijgingspercentages zijn niet indrukwekkend. Het is voortdurend flirten met de sneeuwgrens, maar de weg is voldoende breed, in goede staat en helemaal droog. De rand van het wegdek is soms nog besneeuwd. Het uitzicht is om van te snoepen.

Omstreeks 15 uur arriveer ik in Sisteron, de stad die ook wel de poort naar de Provence genoemd wordt. De plek ligt 485 m boven de zeespiegel tussen 2 bergpassen in aan de Durance rivier. De stad telt naar schatting 10.000 inwoners. Ik parkeer de bus op de camperplaats aan het station. Er zijn een 10-tal plaatsen voorzien voor kampeerwagens. De betaling wordt geregeld via een jeton-automaat. Er is zelfs stroom voorzien. 1 jeton kost 4 € en is goed voor 4 uur elektriciteit. Bij aankoop van 3 jetons geldt een korting van 2 €. Het station van Sisteron ligt 500 m buiten het centrum. Het is tijd voor een stadswandeling in de leuke stadskern. Sisteron is vooral bekend vanwege de citadel die op een heuvel ligt.

Ik wandel door het lager gelegen, autovrije winkelcentrum. Het oogt gezellig, maar verlaten. Bijna alle winkels en restaurants zijn op maandag gesloten. Ook de plaatselijke bakker is dicht. Gelukkig ben ik steeds voorzien van noodrantsoenen. De cracottes van Lu zullen morgenvroeg hun dienst bewijzen.

De temperatuur is overdag best aangenaam. In de vooravond wordt het beduidend frisser. Na een lekkere koffie in een typisch Franse brasserie trek ik me terug in de camper met de verwarming op de hoogste stand.