Moraira

23 januari 2020: Castellon de la Plana – Moraira 210 km

24 januari 2020: Moraira – Moraira 0 km

Wakker worden op de camperparking in Castellon de la Plana wordt een onverwacht groepsgebeuren. Hans zorgt voor de koffie. Martine en ik schuiven aan. Er is nog een onverwachte gast. Matt (https://www.instagram.com/adrifterslife/?hl=nl) heeft zich in een hoekje van de camperplaats tussen de talrijke campers verscholen in een mini-tentje. Zijn roots liggen in Zweden, maar hij trekt reeds jaren te voet de halve wereld rond. De man werkt in de zomer steevast op het strand van Scheveningen en hij spreekt behoorlijk Nederlands. Matt heeft er deze trip al 1200 km opzitten. Vanuit Marokko marcheert hij richting Frankrijk. Het stormweer van de voorbije dagen heeft hem op de proef gesteld en een dampende kop koffie is meer dan welkom. Gelukkig heeft de Spaanse politie voor een onderkomen gezorgd toen storm Gloria haar verwoestende krachten toonde. Het wordt een verrassende internationale ochtendmeeting. Om 10 uur neem ik afscheid om naar Moraira te vertrekken. Daar nestel ik me voor 2 nachten op Camping Moraira (http://campingmoraira.com/). Het is een terrassencamping onder hoge dennebomen. Voor grote campers is het moeilijk manoeuvreren omwille van de talrijke bomen en smalle, bochtige toegangswegen. Voor een kleine bus is het kinderspel.

Moraira is een vissersdorp tussen Dénia en Calpe. Hoewel de visvangst nog steeds een belangrijke rol speelt, is het dorp de laatste jaren uitgegroeid tot een toeristische bestemming. De lokale overheid verbiedt extreme hoogbouw waardoor de stad zijn eigenheid behoudt. In het centrum zijn een 20-tal straten met voornamelijk restaurants, bars, makelaars en winkels. Een gedeelte ervan is autovrij. Er heerst een relaxte sfeer. Op vrijdag is het marktdag op het  parkeerterrein achter Centro Comercial Kristal Mar. Meer dan 100 kraampjes bieden hun waren aan. Het is even zoeken naar de juiste locatie, maar de talrijke mensen met boodschappentrolleys wijzen de juiste richting aan.  De plaatselijke markt is een internationaal gebeuren. Overwinteraars doen er hun boodschappen. Er zijn verschillende voertalen waaronder Nederlands, Duits, Engels, Frans, Noors, Zweeds en Spaans te horen. Op de markt vul ik mijn leesbrillenarsenaal aan, want naar goede gewoonte ben ik onderweg al een paar exemplaren kwijtgespeeld.

De meest opvallende constructie in het stadje is het Castillo de Moraira met uitzicht over de kustlijn. Het is een klein, historisch bouwwerk dat in de 18de eeuw dienst deed als uitkijktoren om Berberse piraten, die de kuststreek teisterden op een afstand te houden. Het kasteeltje is enkel in de zomer te bezoeken.

Aan de rand van het strand en in de stadskern zijn enkele ijzeren sculpturen terug te vinden van de in Javea geboren kunstenaar Toni Mari. Zijn kunstwerken zijn wijd en zijd verspreid. De beroemde “ijzeren man” met uitkijk op zee, is te bewonderen aan de waterkant.

De jacht- en vissershaven vormen het middelpunt van Moraira. In het zuidelijke deel van de haven liggen de vissersboten. In de buurt wordt elke ochtend verse vis verkocht. De andere kant van de haven is voorbehouden voor plezierjachten van alle afmetingen. Het havengebied is vrij groot voor een relatief klein dorp als Moraira. Er liggen meer dan 600 boten aangemeerd.

Morgen zet ik mijn Spaanse ontdekkingsreis verder en verlaat ik deze sfeervolle badplaats.