Alhambra

29 januari 2020: Granada – Granada 0 km

De ochtend begint met een typisch vrouwelijk dilemma. Wat trek ik aan? Het is de allereerste keer dat zoiets me overkomt. Wie me een beetje kent, weet dat kledij me vrijwel niets interesseert. Normaal voldoen de bovenste spullen uit de kast. In Granada ligt het iets moeilijker. De temperatuurverschillen zijn te groot. ’s Morgens is het 4 graden en ’s middags bijna 20. Mijn rugzak is te klein om winter- en zomerkleding mee te zeulen. Na wat wikken en wegen wordt het een t-shirt met een vest die desnoods in de rugzak kan.

Rond 9 uur neem ik het openbaar vervoer naar het centrum van Granada. Er is geen rechtstreekse buslijn naar Alhambra. De bus stopt aan het Palacio de Congresos, wat zoveel betekent als het Congrespaleis. Van daaruit is het mogelijk om een andere lijn te nemen naar Alhambra. Er is niks leuker dan een stad al wandelend te bezoeken. Het is een tocht van 35 minuten. Het middeleeuws paleis ligt op een heuvelachtig plateau in het zuidoosten van Granada, 200 m boven de stad. Het is een flinke klim met een mooi uitzicht op het centrum en de bergen.

Het Alhambra is geen gewoon paleis. Het is eerder een miniatuurstad, die oorspronkelijk door Arabieren werd gesticht. Granada was ooit een Moors koninkrijk. De oorspronkelijk Arabische naam qasr alhamrā betekent het Rode Paleis en verbasterde uiteindelijk tot Alhambra. Het paleizencomplex bestaat uit 3 belangrijke delen. Ik begin met Alcazaba, het verdedigingsfort. Dit gedeelte werd eerst gebouwd. Het Alcazaba bestaat uit een aantal wachttorens en 2 verdedigingsmuren. De hoogste toren is 27 m en biedt een spectaculair uitzicht op Granada, de Moorse wijk en de Sierra Nevada. De andere exemplaren zijn enkele meters lager. Onder de lagere torens bevinden zich de kerkers waar gevangenen hun laatste adem uitbliezen.

De wapenpoort ligt aan de zijkant. Dit is de militaire toegangspoort voor mensen die uit de lager gelegen Moorse wijk kwamen. Alle wapens moesten hier ingeleverd worden om binnen te geraken.

Het Paleis van Karel V is de 2de halte. Dit gedeelte dateert uit de 16de eeuw. Karel V was zodanig onder de indruk van Granada en Alhambra dat hij er ook zijn stekje wilde. Het bouwwerk is nooit helemaal af geraakt. Het meest opvallende deel van deze constructie is de perfect ronde binnenplaats met 2 zuilengalerijen boven elkaar. De doorsnede is exact 30 m.

Tegenwoordig zijn er binnen het paleis 2 musea gevestigd: het museum voor schone kunsten en het museum van het Alhambra met voornamelijk archeologische voorwerpen.

Het hoogtepunt van mijn bezoek aan Alhambra zijn ongetwijfeld de Nasridische Paleizen  (Mexuarpaleis – Comarespaleis – Leeuwenpaleis) die allen Moors erfgoed zijn. Dit gedeelte is alleen te bezoeken op het uur dat vermeld staat op het toegangsticket. De bezoeker wandelt in feite van het ene paleis naar het andere. Het Mirtenhof, een binnenkoer met weerspiegelend water is beslist een van de vele blikvangers. De naam Mirtenhof is afgeleid van de perfect gesnoeide mirtenhagen aan de rand van het water.

Onderweg van het ene paleis naar het andere, vallen de decoratieve elementen op. Prachtige plafonds, mooi geïllustreerde zuilen en muren met Arabische kalligrafieën zijn een lust voor het oog. Overal zijn er ontelbare, prachtige details te zien. De aangebrachte versieringen zijn ongetwijfeld een werk van jaren.

Het Leeuwenhof  is het zoveelste hoogtepunt. Het is de weerspiegeling van het paradijs zoals Mohammed V, de bouwheer van dit project het zag.  In het middelpunt staat een fontein met 12 vuurspuwende leeuwen, dat de bron van het hemelrijk voorstelt.

Rondom de verschillende paleizen ligt een labyrint van mooie tuinen, beter bekend onder de naam Generlife. Het is een sprookjesachtige omgeving met vijvers, waterkanaaltjes en fonteinen in een oase van groen.

Alhambra bezoeken neemt heel wat tijd in beslag. Bij het verlaten van de tuinen, is het plots 4 uur later. De zon schijnt volop en het is de hoogste tijd voor een terrasje in de lager gelegen historische Arabische wijk, El Albaicín. De Moorse buurt is onderverdeeld in twee delen, hoog Albaicín en laag Albaicín. Het is een mix van Spaanse, maar ook Moorse invloeden. De typisch islamitische winkeltjes en ook de restaurantjes en terrasjes zijn erg leuk.

Een drankje bestellen betekent eten en drinken in één klap. Bij de bestelling van een Alhambra bier, krijg ik een lekkere paëlla kado aan de totale kostprijs van 3 €.

Met een volle maag, kan ik er weer tegenaan. In het hoger gelegen gedeelte van de  Albaicín wijk, ontdek ik veel smalle trappenstraatjes met witgekalkte huisjes. Hier zijn geen winkeltjes maar het is leuk om de steegjes te verkennen.

Rond 16.00 uur wordt het opnieuw gevoelig frisser. Het is tijd om terug naar de camping in La Zubia te vertrekken. De juiste bushalte vinden is een hele opdracht waar ik geen zin in heb na 15 km stappen. Gemakkelijkheidshalve wordt het ditmaal een taxi. Bij de verkenningstocht van morgen neem ik mezelf voor om iets meer moeite te doen. Het openbaar vervoer blijft immers de meest economische optie.