Sevilla dag 2: cultuur en politiek

2 februari 2020: Sevilla – Sevilla 0 km

Een keuze maken uit de talrijke bezienswaardigheden van Sevilla is geen sinecure. Vermits Andalusië zowat de bakermat is van het stierenvechten, kan een bezoek aan de beroemde stierenvechtarena niet ontbreken. Dit omstreden spektakel kent veel tegenstanders in het buitenland, maar ook in Spanje. De voorstanders beschouwen het als onderdeel van een lange Spaanse traditie en zien het als een kunstvorm binnen hun cultuur. Hoewel ik niet de intentie heb om een stierengevecht bij te wonen waarbij dieren gedood worden, ben ik wel geïntrigeerd door de geschiedenis van het schouwspel. De ‘Plaza de Toros de la Real Maestranza (zo heet de stierenarena voluit) is de grootste en de oudste van het land. Het gebouw, dat eerst als marktplaats fungeerde dateert uit de 18de eeuw en is nog steeds in gebruik. De stierengevechten gaan door vanaf april tot oktober. In die periode zijn er wekelijks voorstellingen. Op dagen dat er geen “shows” doorgaan, zijn er audio rondleidingen onder begeleiding van een gids. In het winterseizoen zijn geleide bezoeken dagelijks mogelijk aan de prijs van 8 €. In de Plaza de Toros is een museum ondergebracht waar een aantal historische objecten worden tentoongesteld. In de catacomben die naar de arena leiden hangen enkele affiches uit het verleden.

Aan het eind van de rondleiding komt de indrukwekkende arena aan bod. De piste is enorm en de tribunes bieden plaats aan 13.000 toeschouwers. De ticketprijzen worden duurder naarmate de hoogte van de zitplaatsen. Helemaal bovenaan is een speciale loge die enkel gebruikt wordt door de koninklijke familie. Meestal blijven deze zitplaatsen gewoon leeg.

De ‘Plaza de Toros de la Real Maestranza ligt in de voormalige havenwijk El Arenal. Van daaruit is het 1,5 km wandelen naar Metropol Parasol. Vooraleer ik er geraak, moet ik me eerst nog door een omvangrijke protestmars wurmen. Het is ongelofelijk maar waar. Tijdens elke trip beland ik ongewild in een of andere manifestatie. Het heeft deze keer lang geduurd. Vermits mijn Spaans niet zo goed is, is het in eerste instantie niet duidelijk waarover het gaat. Ik heb een flauw vermoeden dat de actievoerders protesteren tegen de privatisering van de gezondheidszorg. Daar kan ik mee leven, al ken ik niet onmiddellijk de juiste Spaanse slogans om mee op te stappen. Later leer ik dat “Infierno no, ni iremos” een leuke optie is. Het is een grote manifestatie en de politie is talrijk aanwezig. Er zijn delegaties van omliggende steden zoals Cadiz, Malaga, Cordoba en Granada. De “geleende” informatie van Wikipedia dat Sevilla de belangrijkste stad in Andalusië op vlak van economie, cultuur en politiek is, wordt hierbij bevestigd.

Uiteindelijk geraak ik zonder kleerscheuren bij Metropol Parasol, ook wel Las Setas (de paddestoelen) genoemd. Het bouwinitiatief werd genomen om de buurt op te waarderen en dat is duidelijk gelukt. Metropol Parasol heeft een opmerkelijke houten constructie en is 4 verdiepingen hoog.

Ondergronds ligt het Antiquarium. Het is een tentoonstellingsruimte met archeologische vondsten uit het Romeinse en Almohade tijdperk. Dit gedeelte is gesloten op zondag. Op het gelijkvloers is er een groenten- en fruitmarkt, die al opgedoekt is. Op de 1ste verdieping is een groot plein dat gebruikt wordt voor evenementen. Het meest spectaculaire gedeelte ligt helemaal bovenaan op 28,5 m hoogte. Toegangstickets zijn ondergronds te verkrijgen en kosten 5 €. De lift naar boven vertrekt op dezelfde locatie. Bovenaan is een wandelpad tussen het speciale houten kunstwerk. Vanaf het pad volgt een prachtig uitzicht over Sevilla. Langs de wandelroute zijn bordjes geplaatst waarop de bekendste bouwwerken aangeduid zijn.

Na het bezoek aan de paddenstoelen en de ondertussen, gebruikelijke tapas-stop is het tijd om de bushalte op te zoeken. Ik ben enkele kilometers afgedwaald en programmeer op Maps.me mijn route. Het is steeds verrassend door welke buurten de app me gidst . Deze keer staan er allerlei “éénpersoons-straatjes” geprogrammeerd. Dat is het juiste woord voor straatjes waar het bijna onmogelijk is om met zijn tweeën naast elkaar te lopen. De rust middenin een grote stad als Sevilla verwondert me. Andere voetgangers zijn er bijna niet. Het is een zalige wandeling.