De stranden van Isla Cristina

4 februari 2020: Sevilla – Isla Cristina 150 km

5 februari 2020: Isla Cristina – Isla Cristina 0 km

Na 2 boeiende stedentrips is het ogenblik aangebroken om een beetje rust te zoeken. Zowel Granada als Sevilla zijn absolute toppers. Hoewel beide steden niet als mega drukke metropolen aanvoelen, worden de stadsprikkels na 5 dagen toch te veel. Bovendien voorspelt de Spaanse weerman schitterend strandweer. Ik zoek een rustig plekje uit aan de Costa de Luz. Het wordt Isla Cristina, zo’n 15 km van de Portugese grens. Het is een relatief kleine kustplaats met een inwonersaantal rond 25.000. Hoewel de stad niet zo toeristisch is bij buitenlanders valt er ook wat te beleven. Veel Sevillanen vinden hier een leuke vakantieplek. Een daguitstap naar de stad Huelva, een kleine 50 km verder en zelfs een daguitstap naar Sevilla behoren tot de mogelijkheden. Isla Cristina heeft een mooie vissershaven. Rond de stad ligt het beschermd natuurgebied Marismas de Isla Cristina en ook het Nationaal park Doñana ligt niet zo veraf. Er zijn veel bossen in de omgeving die fietsers en wandelaars bekoren.

Ik beland op Camping Luz ( https://camping-luz.negocio.site/) in Islantilla, een deelgemeente van Isla Cristina. De camping hanteert schappelijke prijzen. De meeste standplaatsen beschikken over een plek om vuil water te lozen, een waterkraan en elektriciteit. Er is een mooi zwembad en kraaknet sanitair. Het leuke barretje aan de receptie, dat ook tijdens de wintermaanden open is, is een meevaller.

De grote troef van Islantilla is het uitgestrekte strand dat in deze tijd van het jaar, tijdens de werkweek amper zonnekloppers lokt. Het is de ideale plek om te onthaasten na 2 fascinerende citytrips.

De temperatuur is vandaag abnormaal hoog voor de tijd van het jaar. Het Spaanse warmterecord van 29,4 graden in de maand februari sneuvelt net niet. Er zit niets anders op dan de namiddag door te brengen op het strand en te genieten van deze uitzonderlijk mooie dag. Hoewel ik aan de Atlantische oceaan verblijf, die kouder is dan de Middellandse Zee, zwem ik in het ruime sop. Het water is aan de frisse kant. Een onverwachte golf helpt me bij mijn getreuzel om effectief in het water te gaan. Soms moet een mens afkoelen, zelfs in februari…

Islantilla heeft een mooie boulevard en een klein centrum op loopafstand, dat ik ’s avonds verken. Jammer genoeg zijn er tijdens het winterseizoen niet zoveel restaurants open. Wellicht is het anders in het weekend wanneer de Spanjaarden naar de regio afzakken.

Ik blijf nog een paar dagen plakken om de was te doen en te profiteren van de rust, de zon, de zee en het strand.