Mikki’s Place in Pêra

9 februari 2020: Parchal – Pêra 24 km

Rare mensen vind je overal, ook op camperplaatsen. Als er een plekje met stroom vrijkomt, verplaats ik de bus nog een keer. Er ontstaat meteen hommeles. Een gekke Nederlander die verderop staat en al langer op deze locatie in Parchal verblijft,  komt zich meteen bemoeien. Hij vindt dat ik de bus zijwaarts moet parkeren. Enkele Nederlandse solo-reizigers nemen het onmiddellijk op voor deze “eenzame” Vlaming. Er ontstaat een pittige discussie. Ik zwijg, parkeer zoals ik wil en kijk ernaar. De Nederlander druipt onverrichter zake af. Vanaf nu heb ik weer elektriciteit en koele drankjes. Het wordt de komende weken overleven op slaatjes.  Koken zonder gas lukt niet. Op restaurant gaan blijft in dit land een bijkomende, goedkope en lekkere optie.

De meeting van de soloreizigers in Ferrugado is een drukke bedoening. Maar liefst 42 mensen zakken af naar de koffieklets die eindigt in een lunch- en wijnklets. Het is gezellig. De aanwezigen reizen niet allemaal alleen. Sommigen trekken samen rond in kleine groepjes en anderen zijn solexen. Het is een mooi woord voor koppels die door de jaren heen gevormd werden onder de soloreizigers.

Vandaag rijd ik slechts 24 km verder. Na een schitterende tip besluit ik naar Mikki’s Place to Stay (https://www.mikki-place-to-stay.com/) in  Pêra te vertrekken. Het is een bijzondere camperplaats die uitgebaat wordt door Mikki, een Belgische vrouw en haar man. Het is een camperplaats, dierentuin, park en kunstatelier in één. Als kers op de taart is er een mooi zwembad. Ik probeer een plekje te versieren in de mooie tuin voor de Andy’s Pepper.

De receptie is ondergebracht in een gebouw dat deels is ingericht als bibliotheek, ontspanningsruimte, bar en restaurant en deels als kunstwinkel en vogeltuin. De sfeer is huiselijk. Het gaat er gemoedelijk aan toe. De kok van het restaurant is van opleiding bakker. Allerlei lekker ogende taarten zijn te verkrijgen aan de bar.

De kunstwinkel is mooi ingericht met planten, keramiekwerk en schilderijen van de hand van Mikki. Het is een oase van rust. Enkel het gekwetter van de aanwezige vogels is te horen.

In de tuin aan de rand van het terrein volgen nog meer verrassingen. Tussen de groenten en planten die principieel zonder chemicaliën worden geteeld, staan mooie kunstwerken. Een aantal dieren vinden er hun onderkomen.

Wanneer ik Mikki aanspreek over de Andy’s Pepper, reageert ze meteen enthousiast. Ze vindt het verspreiden van de zaden een voortreffelijk idee. Haar creatieve brein heeft meteen een plan klaar. De pepers krijgen een speciale plek in de tuin met een zelfgemaakt naambordje. Het wordt ongetwijfeld een kunstwerk. Als de oogst lukt, zal ze de pikante lekkernij aan de man brengen in haar winkel. Ik ben blij met de beslissing om nog een dag langer in Portugal te blijven. Mikki’s Place to Stay is een schitterende plek om te leren kennen.