Córdoba

10 februari 2020: Pêra – Córdoba (Spanje) 378 km

11 februari 2020: Córdoba – Córdoba 0 km

Er staat een flinke rit op het programma. Na Granada en Sevilla rest er enkel nog Córdoba om de gouden stedendriehoek te vervolledigen. De snelste route gaat via de autosnelweg die enkel in Portugal betalend is. De meeste tolroutes zijn elektronisch. Er bestaat overigens een speciaal systeem voor buitenlanders die geen tolbadge hebben. Aan de grenzen worden voertuigen met een vreemd kenteken afgeleid naar een welcome point. Dat staat duidelijk aangegeven in verschillende talen op borden naast de snelweg. Aan een betaalautomaat maak je met een creditcard eenmalig een account aan die 30 dagen geldig blijft. De tolbedragen worden via tolpoorten met camera’s automatisch afgeschreven doordat het kenteken gekoppeld is aan de creditcard.

In Córdoba stop ik op camperplaats Parque Centro Historico voor 2 overnachtingen. Het is een grote camperparking vlakbij het oude stadscentrum zonder stroom. De kostprijs van 17,95 € voor een nacht is niet min. Het stadscentrum is makkelijk te voet bereikbaar. Dat is het enige voordeel. Ik parkeer de bus verrassend genoeg naast die van Cora en Hindek, een reislustig Nederlands koppel dat ik al eerder ontmoette. Cora kookt en ik schuif mee aan. Het wordt een leuke avond. ’s Morgens nemen we afscheid van elkaar. Cora en Hindek zetten hun reis door Marokko en Spanje verder en ik verken Córdoba.

Vanaf mijn kampeerplek ben ik zo in het oude centrum, een doolhof van straatjes met witgekalkte huizen, souvenirwinkels en kleurrijke terrassen.

De parel van Córdoba is ongetwijfeld de Mezquita, wat Arabisch is voor moskee. De beroemde Mezquita was ooit de grootste moskee van Europa. In de 16de eeuw werd het imposante bouwwerk omgebouwd tot kathedraal, onder leiding van Karel V.

In de gebedsruimte staan honderden zuilen. De lichtinval zorgt voor een speciaal effect. De verbouwing van moskee naar kathedraal leidt tot een mix van verschillende culturele en religieuze invloeden.

De Mezquita is een populaire toeristische attractie. Er zijn vaak lange wachtrijen aan het beperkt aantal kassa’s. In het hoogseizoen is het makkelijker om op voorhand tickets online te boeken. Vandaag valt het bezoekersaantal mee. Een toegangsticket kost 11 €. Een bezoek aan de klokkentoren kost nog eens 2 € extra. Per uur worden slechts een aantal torenklimmers toegelaten. Het is belangrijk om op het juiste uur te verschijnen aan de ingang. De klokkentoren was vroeger een minaret. Halverwege de klim naar de top zijn de kleurrijke resten uit de oorspronkelijke moskee nog zichtbaar.

Helemaal bovenaan hangen verschillende grote klokken en verschijnt een mooi panorama over de Mezquita en de stad.

Als ik na het bezoek aan de voormalige moskee en de klokkentoren de stadswandeling verderzet, zie ik een bord met een verwijzing naar het oude badhuis van het kalifaat Alcázar. Het is een klein, ondergronds museum met de restanten van de oude badhuizen uit het Moorse tijdperk. De inkomprijs bedraagt 3 €, maar ik heb geluk. Het papier om de toegangstickets af te drukken is net op. De man aan de kassa zucht eens diep en verleent me vervolgens gratis toegang.

Tot slot bezoek ik de Calahorra Toren. Het is een onderdeel van een voormalig islamitisch fort, dat ingericht is als geschiedkundig museum. De toren is bereikbaar via een brug over de Guadalquivir rivier. In het museum wordt expliciet aandacht besteed aan de christelijke, joodse en islamitische geschiedenis van de stad. Voor een audio tour tel je 4,5 € neer.

Vanaf de toren volgt een spectaculair uitzicht op de toegangsbrug.

Er is veel meer te zien in Córdoba. De te dure, ongezellige camperplaats helpt me beslissen om vroegtijdig te vertrekken uit deze nochtans prachtige stad. Morgen reis ik verder naar een volgende bijzondere locatie.