Thermaal baden in Baños de Fortuna

23 februari 2020: Bolnuevo – Los Baños de Fortuna 93 km

Ondanks het mooie strand en de gezellige restaurantjes in de buurt van de camping, houd ik het er geen dag meer langer uit. Camping Playa de Mazarron heeft alle voorzieningen voor een comfortabel kampeerleven, maar de sfeer is ondermaats voor zwervers die onaangekondigd komen aandraven voor enkele dagen. Het kampeerterrein is volledig bezet door overwinteraars die mekaar al langer kennen. De “vaste” bewoners hebben hun gewoontes en er is geen ruimte voor nieuwelingen. Ik voel me voor het eerst op een van mijn rondreizen eenzaam tussen een hoop volk. Sommige langverblijvers in Spanje hebben rare gewoontes. Het is opletten geblazen om niet iedereen over dezelfde kam te scheren. Mijn omschrijving wordt daarom best beschouwd als een uitvergrote karikatuur.

Tal van overwinteraars beschikken over een uit de kluiten gewassen mooie, dure camper, voorzien van alle gemakken. Vanaf begin november tot einde maart staan ze vaak op dezelfde plek die lang vooraf gereserveerd is. Hun kampeerplek is uitgebouwd tot een eigen woonterrein, inclusief aangebouwde tenten met zelfs hier en daar een eigen wasmachine.  Hun buren zijn al jaren dezelfden. Het contact is vertrouwd. Het is de kunst om als dagjestoerist te infiltreren in zo’n omgeving. Mensen zeggen amper gedag tegen nieuwkomers. Lachen is blijkbaar een pijnlijke aangelegenheid. Overwinteren in het zonnige zuiden lijkt hier een mega serieuze opdracht. Crocs en kleine gietertjes zijn onmisbare items om zich comfortabel te voelen. Het is de ideale combinatie om veelvuldig op en neer te lopen naar de watertappunten om gedurende een deel van de dag de watertank van de camper bij te vullen. Honden uitlaten en voertuigen poetsen zijn de belangrijkste activiteiten. Iedereen wil op hetzelfde uur zijn chemisch toilet ledigen, wat steevast zorgt voor files aan het daarvoor bestemde hok. Mensen aanspreken met de vraag wat er in de omgeving zoal te zien is, is nutteloos. De meesten verblijven enkele maanden op dezelfde plek, maar verlaten hun thuisbasis alleen om af en toe in het dichtst bijzijnde restaurant zo goedkoop mogelijk te eten of hun vertrouwde krant online te lezen in een koffietent, liefst op een plek waar de code van het internet gratis beschikbaar is. Onderlinge conversaties gaan steevast over het weer, huisdieren, de netheid van het sanitair (dat overigens heel netjes is) en de omgeving, roddels over de buren, de veiligheid van de buurt en rare gewoontes van het personeel. Integreren in deze omgeving vraagt een andere aanpak, die mij voorlopig een raadsel blijft. Tja, mijn bus is inderdaad redelijk besmeurd en de hond ontbreekt. Ik reis alleen en blijf hardnekkig “hallo” zeggen tegen iedereen die mijn pad kruist. Een vrolijk antwoord blijft zeldzaam. De fun is ver te zoeken.

Vertrekken op deze massacamping is een ingeving van het moment. Ik ben de sfeer plots helemaal beu. Het idee om enkele dagen te relaxen blijft overeind. Ik rijd slechts 93 km verder, een stukje naar het binnenland. Camping La Fuente (https://www.campingfuente.com/?s=i) in Los Baños de Fortuna wordt mijn nieuwe thuisbasis. Het is een omgeving die bekend staat omwille van een aantal warmwaterbronnen die resulteren in de aanwezigheid van verschillende thermaalbaden in de omgeving. De camping heeft zijn eigen SPA-faciliteiten. De baden hebben een temperatuur van 36 °C. Zowel in de zomer als in de winter is de infrastructuur open voor het publiek.

Het is een drukke bedoening op Camping La Fuenta. Er is geen plek meer vrij. Maar de aanpalende parking is wel beschikbaar. Ik mag er een nacht parkeren, inclusief elektriciteit. Morgen is het mogelijk om te verhuizen naar een echte kampeerplek. De aanwezigheid van het zwembad geeft meteen een andere dimensie. Mensen zijn actiever. De bar en het restaurant nodigen uit tot leuke conversaties. De namiddag aan het thermaal bad geeft alvast meer voldoening dan de voorbije dagen op die andere camping.