Op naar Zwitserland

15 juli 2020: Guldental – Luzern (Zwitserland) 438 km

Corona bepaalt mee het traject van deze reis. De maatregelen zijn overal anders en veranderen bijna dagelijks. Naar Zwitserland reizen is toegelaten en dat is vandaag het doel. Om het land te bereiken moet ik nog 300 km Duitse autosnelwegen afwerken in de gietende regen. De term “rotweer” is een understatement. De zichtbaarheid is miniem, maar het is niet anders.

Het is de bedoeling om net voor de grens de autosnelweg te verlaten en zo de Zwitserse wegentaks te vermijden. Het is een maat voor niets. Vooraleer ik het goed en wel besef, sta ik voor de grenspost waar de opmerkzame douanier van dienst me onmiddellijk aan de kant zet. Hij heeft al lang in’t snotje dat ik geen sticker heb en maant me vriendelijk aan in het Frans om er in het kantoor eentje te kopen. Braaf luisteren is de boodschap. De man is hulpvaardig en plakt het Zwitserse vignet zelf op de voorruit. Het kost me 40 €. Als hij mijn eindbestemming hoort, schudt hij meewarig het hoofd en kijkt me met een spottend lachje ongelovig aan. Tja, ik kan me er iets bij voorstellen. 🙂

Voor de laatste 130 km naar Luzern geeft de gps een rijtijd van bijna 3 uur aan. Ik verheug me al op de eerste bergpassen, maar dat valt tegen. De route gaat van dorp naar dorp. In plaats van leuke cols, zijn er tal van wegenwerken, verkeerslichten en snelheidslimieten van 30 tot 50 km per uur. De zo begeerde bergcols vormen enkel het achtergrond decor van mijn route. Nog even geduld…

Er zijn verschillende campings in Luzern. Mijn aankomst is voorzien rond 16.00 uur. Om nog iets van de stad te zien, kies ik eentje die kort bij het centrum ligt. Het wordt Camping Lido Luzern (https://www.camping-international.ch/startseite/home/). De camping blinkt uit in originaliteit en biedt gratis tickets aan voor het openbaar vervoer naar de stad. Ze zijn standaard inbegrepen in de prijs van een overnachting. Ik maak er geen gebruik van. De stad is te voet bereikbaar via een mooi wandelpad langs de oevers van het Vierwoudstrekenmeer. Het brengt me langs mooi aangelegde parken, speeltuintjes, tennisvelden en gezellige terrassen. Ondanks de eerder lagere temperaturen blijft zwemmen in het meer een bezigheid voor sommige warmbloedige Zwitsers. Brrr!

Luzern is de poort naar de Alpen en Centraal Zwitserland. Het oude stadsgedeelte, de vele pleinen en kerken kunnen de talrijke toeristen zeker bekoren. Het meest opvallende bouwwerk is de Kapellbrücke uit 1365. Het is een van de oudste houten bruggen van Europa. Ze verbindt het oude en het nieuwe gedeelte van Luzern met elkaar. In het midden van de brug bevindt zich de watertoren die in de loop der jaren uiteenlopende functies had waaronder gevangenis en martelkamer, maar ook schatkamer en stadsarchief.

Na een lekkere latto macchiato met caramelsmaak op een van de vele uitnodigende terrassen, wandel ik terug naar de camping. De eerste dag in Zwitserland zit er alweer op…