Op weg naar Wim en Ronny in Zernez

22 juli 2020: Churwalden – Zernez 80 km

De weersomstandigheden zijn nog steeds uitstekend. Er valt af en toe een regenbui maar de temperatuur blijft Zwitsers zomers. Een ritje met de stoeltjeslift naar de rodelbaan van Pradaschier is een uitstekend idee. Met zijn 31 bochten en een lengte van 3 km is dit meteen de langste rodelbaan van Zwitserland. Het hoogteverschil bedraagt 480 m. Dat staat garant voor een adrenaline boost tijdens de afdaling. De kabellift om de rodelbaan te bereiken, vertrekt naast de camping. De rit naar boven duurt normaal slechts 6 minuten. Maar dat is buiten de plaatselijke corona maatregelen gerekend. Aan de ingang van de kabellift hangt een opschrift dat tickets enkel online kunnen besteld worden. Hoe ik dit moeten aanpakken staat er niet bij. Er is zelfs geen website vermeld. Een infodesk is er niet. De goesting is rap over. Het puzzelwerk is er te veel aan. In plaats van hogerop te rodelen, wordt het winkelen in het naburige centrum om de voedsel- en wijnvoorraad aan te vullen.

Ik heb afgesproken met Wim en Ronny op Camping Cul (https://camping-cul.com/) in Zernez, waar ze in het zomerseizoen de drijvende kracht zijn. Ik ontmoette hen in de winter in Spanje op een onverwachte, leuke Chinese nieuwjaarsparty. Het was toen zo gezellig dat een 2de ontmoeting niet kan uitblijven.

Het is een korte rit van slechts 80 km naar Camping Cul, maar daarom niet minder interessant. De route naar Zernez gaat over de Flüelapass met een hoogte van 2400 m en een lengte van 27 km. De bergcol verbindt de stad Davos met Susch. De pas is afgesloten vanaf oktober tot begin mei omwille van sneeuwval. In die periode wordt de rol overgenomen door de Vereina- treintunnel.

De Flüelapass telt een aantal sensationele haarspeldbochten en zelfs een paar dubbele haarspeldbochten. De rijweg is uitstekend en overal voldoende breed. Zowel de klim als de afdaling blijven spectaculair. De omgeving is betoverend mooi. Gelukkig zijn er onderweg veel stopmogelijkheden om van het uitzicht te genieten. Bovenop de top ligt een restaurant met in de buurt 2 grasgroene meertjes. De parking van de eetgelegenheid is enkel bedoeld voor gasten. Ik veeg er deze keer mijn broek aan en stop 5 minuten voor een korte fotoshoot.

Omstreeks het middaguur heb ik mijn einddoel al bereikt. Wim is toevallig op de receptie aanwezig en merkt mijn aankomst al snel op. Ik krijg een mooie privéplek, net naast het kampeerterrein. Camping Cul ligt aan een rivier in een zeer mooie omgeving vlakbij het Zwitserse nationale park, niet zo ver van de grens met Italië. In de buurt zijn volop wandel- en fietsmogelijkheden.

Wim en Ronny ontvangen me met open armen. De eerste aperitief laat niet lang op zich wachten…