Zernez

23 juli 2020: Zernez – Zernez 0 km

Zernez is de toegangspoort tot het enige nationale park dat Zwitserland rijk is. Het park werd al in 1914 opgericht om de prachtige natuur te beschermen. De omgeving staat garant voor avontuurlijke, actieve wandel- en fietsvakanties in de bergen. Zelfs raften behoort tot de mogelijkheden. Camping Cul is de ideale uitvalsbasis om van al dat natuurschoon te genieten. Het toeristisch informatiecentrum in Zernez biedt een antwoord op alle bezoekersvragen over het beschermd natuurgebied. Een visite aan het nationale park zit er vandaag niet in. Dat is voor morgen, op 4 wielen als mijn trip verder gaat.

Het is tijd om werk te maken van een sanitaire stop, zowel voor het busje als voor mijn garderobe, die stilaan erg beperkt wordt. Terwijl de was droogt, ga ik op verkenning naar het dorp. Aan de achterkant van Camping Cul is een poortje dat toegang geeft tot een wandelpad dat naar Zernez leidt. Het traject loopt naast de klaterende rivier de Inn. Het is een mooie omgeving.

Zernez ligt slechts 1,5 km verwijderd van het kampeerterrein. De wandelroute loopt onder de spoorwegbrug door, rechtstreeks naar het centrum.

Zernez is een klein dorp met minder dan 2000 inwoners. Het enige gebouw van historisch belang is het Wildenberg kasteel uit de 13de eeuw. Het kasteel is een L-vormige constructie met een toren in het midden. De binnenplaats is omheind met muren. De binnenkoer is vrij toegankelijk voor publiek.

Rond de middag ben ik weer op de camping. Wim en Ronny hebben hun handen vol met de dagelijkse beslommeringen van het campingleven. Tussen de werkzaamheden door entertainen en bevoorraden ze me om beurt met leuke babbels en lekkere koffie. Camping spelen, is niet zo eenvoudig als het lijkt. In corona tijden komt er nog meer bij kijken dan anders. Aan elk sanitair gebouw hangt de nodige ontsmettingsalcohol. Om overbevolking in douches en toiletten te voorkomen, is er een speciaal systeem bedacht met metalen toegangsplaatjes. Wie het gebouw binnen wil, neemt zo’n plaatje van de muur en hangt het terug na een sanitair bezoek. Als de plaatjes op zijn, is het complex volzet en is het wachten geblazen. Het vergt enige discipline, maar het werkt.

In de namiddag ga ik weer op pad voor de “ronde van de Inn”. Er is een wandelweg naast de rivier van brug naar brug.

De mooie bospaadjes zijn voorzien van kleine houten bruggetjes om het water uit de bergen naar de rivier te leiden. De wandeling zit erop na een kleine 40 minuten.

Op het einde van de namiddag rest me alleen nog een simpele “opplooi-actie” van de ondertussen opgedroogde was. Op de laatste avond in Zernez geniet ik na van mijn kort verblijf bij Wim en Ronny met een lekker drankje in de warme avondzon. Het leven “en route” is mooi.