Van Merano naar Oostenrijk

25 juli 2020: Tirolo – Lienz (Oostenrijk) 183 km

De Camper Stellplatz Schneeburghof in Tirolo ligt 6,5 km rijden van het centrum van Merano. In realiteit kan het ook anders. Er is een mooi wandelpad naar het dal waar Merano zich bevindt. De wandel- en fietsweg loopt dwars door de appelgaarden en is 3 km lang. Er is nog een alternatief. Ik kies voor de stoeltjeslift die vertrekt aan Monte S. Benedetto. Het is de snelste en meest relaxte manier om het centrum te bereiken. Wie logeert op de Camper Stellplatz Schneeburghof krijgt korting. Een retourkaartje kost 5,5 €. De afdaling biedt een prachtig panoramisch uitzicht op de stad en op de onderliggende wijnranken en fruitbomen.

Merano is een kleine maar bruisende stad met ongeveer 40.000 inwoners. De stad ligt aan rivier de Passer met zijn mooie terrastuinen. Er is veel groen in en rondom de stadskern. Wandelen in en rond het centrum, is een prettig tijdverdrijf in een charmante omgeving.

Merano is vooral bekend als kuuroord, maar er is meer dan dat. Er zijn mooie parken, brede promenades, leuke terrassen en fraaie winkels. Het is er aangenaam vertoeven. In de oude stadskern staan nog verschillende middeleeuwse gebouwen zoals het Kurhaus en stadstheater. Ze zijn nog steeds in gebruik. Traditionele en moderne gebouwen zijn in dit stadsgedeelte sfeervol gecombineerd.

Her en der duiken diverse marktkramen op in het straatbeeld.

Aan de oude kathedraal is een speciaal evenement aan de gang. Gekostumeerde middeleeuwse soldaten verschijnen gewapend op het toneel in de aanwezigheid van deftige stadsambtenaren. Dat is althans mijn interpretatie. Ik weet eerlijk gezegd niet wat er gaande is en een poging om het op te zoeken draait op niks uit.

In de namiddag is het tijd om nog wat kilometers te malen. Vlaanderen krijgt sinds vandaag code oranje van Europa omwille van de opflakkerende corona pandemie. Dat is in de eerste plaats geen goed nieuws voor de getroffenen, maar ook niet voor zwervers die elders vertoeven. Als het van oranje naar rood gaat, mogen Belgen wellicht nergens meer binnen. Elke landsgrens die ik bereik, is meegenomen. Oostenrijk halen is het volgende doel van een lange rij landen. De route zonder tolwegen gaat langzaam vooruit via kleine dorpen, bochtige wegen en opnieuw een schitterende bergpas. Beter gezegd een combinatie van 2 bergpassen, nl de Sellapas en de Gardenapas. Het Sellamassief is een indrukwekkend bergmassief in de Dolomieten. Het hoogste punt ligt op 2236 m. De bergpas is het hele jaar geopend en erg populair bij fietsers die van geen opgeven weten. Het stijgingspercentage bedraagt op sommige stukken 14%. Er zijn een aantal aardige haarspeldbochten. Ik ben weer in mijn element.

Na 183 km en 6 uur rijgenot, met de nodige tussenstops is het genoeg geweest. Ik staak de rit rond 17.00 uur op Camping Falken (http://camping-falken.com/) in het Oostenrijkse Lienz. Het is een goedkopere, drukbezette camping met alles erop en eraan en er is nog een plek vrij. Het contrast met de Italiaanse en Zwitserse campings kan niet groter zijn. Hier is geen sprake van enige corona maatregelen. Er zijn geen beperkingen in de sanitaire voorzieningen en alcoholgels zijn nergens te bespeuren. Mijn rijdend kot zit gelukkig vol van die spullen. Ik kom nog wel even toe. De enige opschriften die eraan herinneren dat er iets als corona bestaat, zijn de waarschuwingsbordjes met “afstand houden” als opschrift. Misschien is deze kampeerweide een uitzondering op de regel in Oostenrijk…