De race naar Bosnië

29 juli 2020: Mauterndorf – Bosanska Krupa (Bosnië) 469 km

De Oostenrijkse coronatest blijft 48 uur gelden om toelating te krijgen tot Bosnisch grondgebied. Het is een kwestie van voortmaken. In corona tijden is het best spannend om grenzen te passeren. De situatie verandert dagelijks. Hoewel de toestand in Bosnië momenteel rooskleuriger is dan de Belgische blijft reizen niet evident, ook niet in je eigen kot op wielen. In Sarajevo werden de voorbije week gemiddeld 34 besmettingen per dag geregistreerd. De situatie in Antwerpen is in ieder geval slechter. Het moet gezegd, de mensen in Bosnië blijven alert. Mondmaskers zijn verplicht op plekken waar het niet mogelijk is om 2 m afstand te houden en dat is al zo sinds het begin van de lockdown begin maart.

Als alles goed gaat, trotseer ik vandaag 3 grensposten: Oostenrijk – Slovenië, Slovenië – Kroatië en Kroatië – Bosnië. Het wordt in ieder geval een spannende rit. De eerste grens is kinderspel. Na het tonen van mijn identiteitskaart mag ik Slovenië binnen. De grens met Kroatië is een beetje lastiger. Aan de grens staat een file en de grenscontroles gaan langzaam vooruit. Alleen reizen blijft verdacht. Ik ben nochtans een grote meid. De identiteitskaart is deze keer niet voldoende. Een vluchtige blik in de bus kan de douanier van dienst gelukkig wel tevreden stellen.

De grens met Bosnië is een ander paar mouwen. Alle papieren passeren de revue: rijbewijs, groene kaart, identiteitskaart en internationaal paspoort. Sinds dit jaar is de gewone identiteitskaart niet meer voldoende om het land binnen te mogen. De brief met het resultaat van de Oostenrijkse coronatest wordt aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen en uiteindelijk goedgekeurd. Ook de bus ontsnapt niet aan een inspectie. De grensperikelen zijn nog niet voorbij. Tot slot volgt een interview om de reden van mijn bezoek aan het land te achterhalen. Ik zeg spontaan dat het over een bezoek aan vrienden en familie gaat. Dat valt in goede aarde en ik word toegelaten. Vanaf nu heb ik verrassend genoeg nieuwe familie in Bosnië…

De rit naar Una Kamp (https://unakamp.com/en/) in Bosanska Krupa is nog een futiliteit. Het verzorgde kampeerterrein ligt er verlaten bij. In de bungalows logeren enkele Bosnische vakantiegangers. De uitbater van de camping is verbaasd me te zien. Hij herkent me onmiddellijk van vorig jaar. Ik ben de eerste buitenlander die het dit seizoen tot Bosnië schopt en dat wordt meteen gevierd… met schnaps en enkele biertjes. Het gesprek gaat meteen over de corona toestanden in België. Ons landje laat niet zo’n goede indruk na.

Het is al enkele weken erg warm hier. Het kwik stijgt boven de 30 graden. En dat is te zien. De Una rivier, die naast de camping ligt, wordt enthousiast gebruikt als openlucht zwembad. Het water heeft een temperatuur van 16 graden. Dat is net iets te koud en ik blijf wijselijk zitten op het terras aan de oever.