In de omgeving van Banja Luka

31 juli 2020: Banja Luka – Banja Luka 0 km

Het wordt een leuke dag. Djordje heeft een gevarieerd programma in petto. Rond 11 uur haalt hij me op. Hij neemt me mee naar het Ethno Museum ( https://etno-muzej.com/en/) in Ljubačevo op 17 km van Banja Luka. Het openluchtmuseum is een minutieus nagebouwd dorp uit de 19de en vroege 20ste eeuw van deze regio. Het Ethno dorp heeft als doel de Bosnische tradities levend te houden. Er vinden vaak tentoonstellingen en re-enactments plaats in traditionele kledij. Het is vergelijkbaar met ons eigen Bokrijk, maar dan op kleinere schaal. Op de site staan 40 gebouwen waaronder huizen, schuren, een schooltje, een bijenstal, een distilleerderij, een oude apotheek enz… Alle gebouwen zijn authentiek en afkomstig van andere locaties. Het is het levenswerk van Nedeljko Branković. Hij wil zijn zelf gebouwde dorp transformeren tot een plek waar kunst en traditie centraal staan. De man stelt zo’n 6000 geschiedkundige voorwerpen ten toon. Het is een bewonderenswaardig en interessant initiatief. Wie zin heeft kan na het bezoek aan het museum in het restaurant iets eten of drinken.

In de omgeving van Banja Luka zijn verschillende kloosters. Na het bezoek aan het bijzondere museum troont Djordje me mee naar het Servisch-orthodoxe klooster op een heuvel in Krupa na Vrbasu. Het klooster lijkt op het eerste gezicht erg modern maar is dat in feite niet. Het werd reeds gebouwd in de 13 de eeuw. De kerk van het klooster is eerder klein maar binnenin verrassend mooi.

Krupa na Vrbasu is niet alleen bekend omwille van zijn middeleeuws klooster maar ook om de watervallen met nog echt werkende houten watermolens uit lang vervlogen tijden. Via een 200 m lang bospaadje verschijnt deze idyllische plek. De omgeving van de watervallen leent zich uitstekend voor een ontspannende namiddag. De locale bevolking geniet er met familie en vrienden van een gezellige picknick of barbecue. Het neerstortende water zorgt voor een natuurlijke airco op hete dagen zoals vandaag.

Verschillende soorten granen worden gemalen op waterkracht zoals vroeger. In een van de houten huisjes zijn er traditionele producten te koop. Djordje koopt er “ustipak en krofne”. Het wordt vertaald als “donuts met roomkaas”. De smaak is enigszins anders dan een gewone donut. Ik proef een mix tussen brood met verschillende granen en oliebollen. Bij elke hap hoort een beetje roomkaas. Het is smaakvol, maar het vult de maag snel. Na een late ustipak- lunch is het even tijd voor siesta.

Bij temperaturen van om en bij 35 graden is afkoeling welkom. Camp San ligt naast de uitnodigende Vrbas rivier. Gisteren had ik nog mijn twijfels, maar vandaag ben ik in de juiste stemming. Na een boottocht in het gezelschap van de familie Koprena, ga ik voor een verkoelende duik in het koude water. Zwemmen in de Vrbas rivier is niet eenvoudig. Stroomopwaarts zwemmen is vermoeiend en vraagt kracht. Stroomafwaarts gaat het heel wat sneller. Het is belangrijk om op de juiste plek aan te komen. Wie verder afdrijft moet wellicht de volgende stopplaats kiezen om op de oever te klimmen. Na het zwemavontuur in het koude water zorgen Djordje en Filip voor een warme hap: gegrilde mais op een houtvuur.

Vanavond neem ik afscheid van de familie Koprena. Het is altijd een belevenis om hier te komen. Dank je wel voor de warme ontvangst. Morgen wacht ongetwijfeld een nieuw avontuur…