Duitsland

Op een drafje naar Georgië

28 juni 2021: Geel – Schleiden 159 km

Het “staycation-tijdperk” heeft lang genoeg geduurd. De 2de Pfizer prik is sinds vorige week een feit en het is tijd om weer van de herwonnen vrijheid te proeven. Deze trip leidt me naar Georgië. Het is poging nr 2. Vorige zomer moest ik noodgedwongen omkeren in Albanië omwille van de gekende coronaperikelen. De pandemie kan nog steeds een spelbreker worden. Het vaccinatiecertificaat is binnen de EU algemeen aanvaard vanaf 1 juli, maar of het daarbuiten geaccepteerd wordt, blijft voorlopig een vraagteken. Tijd brengt raad.

Georgië is niet de meest voor de hand liggende bestemming. Het land is volgens de beperkt beschikbare reisgidsen waanzinnig mooi. Georgië grenst aan Rusland, Azerbeidzjan, Armenië en Turkije. Het is de plek van de Kaukasus, één van Europa’s hoogste bergen, ongerepte natuur, eeuwenoude ruïnes en niet te vergeten een rijke eet- en wijncultuur. Redenen genoeg om op onderzoek te gaan. Tbilisi, de hoofdstad van Georgië ligt een kleine 5000 km van Geel. De weg is lang en bezaaid met spectaculaire landschappen, historische bezienswaardigheden en andere curiositeiten.

De route gaat niet lijnrecht naar Georgië. Zoals elk jaar bezoek ik in Bosnië-Herzegovina een aantal campings voor ACSI, een Nederlandse kampeerorganisatie. Daarnaast maak ik kennis met de Vojvodina, een regio in Noord-Servië. Voor het eerst staan ook een snelle doortocht door Kosovo en een iets langer bezoek aan Noord-Macedonië op de planning. Tot slot bezoek ik een aantal nieuwe plekken in Griekenland en Turkije.

Ik verlaat Geel op het moment dat alle hemelsluizen opengaan. Gelukkig blijft de dagreis beperkt tot 159 km. Het verkeer verloopt moeizaam door de beperkte zichtbaarheid. De eerste stop is in Schleiden, net over de Belgische grens. Hier schijnt gelukkig de zon. Ik overnacht op het Eifel-Wohnmobilpark Vogelsang (https://www.eifel-wohnmobilpark-vogelsang.de/). Het is een grote betalende parking zonder voorzieningen middenin het Nationalpark Eifel in de buurt van de Urfttalsperre rivier en een groot stuwmeer. Vanaf de camperplaats starten verschillende goed bewegwijzerde wandelroutes.

Ik neem de route naar het spookdorp Wollseifen. De plaats ligt 3 km van de camperplek. De eerste mini-wandeling op sandalen is een feit. Mijn gloednieuwe, stevige wandelschoenen staan nog in de kast. Dat is een kleine vergissing. De oneffen paadjes zijn bezaaid met stenen en de hoogteverschillen zijn af en toe niet te onderschatten.

Wandelpad in natuurpark Eifel

Het ontstaan van Wollseifen situeert zich rond het jaar 1200. De bewoners leefden eeuwenlang ongestoord van de landbouw midden in de natuur. Aan het begin van de 20ste eeuw werd – een voor die tijd – moderne stuwdam gebouwd aan de Urfttalsperre in de buurt van de nederzetting. De dam zorgde zowaar voor inkomsten uit het toerisme. In de jaren 30 bezorgde de bouw van Ordensburg Vogelsang extra werkgelegenheid in Wollseifen waardoor het dorp weer een nieuwe impuls kreeg. Ordensburg Vogelsang was een van de vier elitescholen voor toekomstige nazi’s. Het opleidingscentrum wordt een vergiftigd geschenk wanneer de geallieerden op het einde van de 2de wereldoorlog het dorp en de nazi-school plat bombarderen. Na een korte heropleving is het einde verhaal voor de eens zo rustige gemeenschap. In 1946 volgt het evacuatiebevel van de Britten waarbij alle bewoners binnen enkele weken hun huis definitief moeten verlaten. Het dorp doet jaren dienst als militair oefenterrein voor Britten, Belgen en later de NATO. Binnen de kortste keren worden de huizen aan flarden geschoten. In 2001 werden hier nog straatgevechten en huis aan huis gevechten nagebootst voor de militaire missies in Kosovo. Ook reddingswerkers en politiediensten maakten van deze plek gebruik om levensechte situaties na te bootsen. Sinds 2006 heeft Wollseifen geen functie meer en ligt het er verlaten bij. De dorpskerk werd ondertussen gerenoveerd om de herinnering aan het voormalige landbouwdorp levend te houden.

Het spookdorp Wollseifen

De gebouwen die nog overeind staan, zijn hermetisch dicht gemetseld. Omwille van de vroegere militaire schietoefeningen , is er instortingsgevaar. De gerestaureerde kerk en het voormalige schooltje zijn in niet-corona-tijden wel toegankelijk voor het publiek. In het dorp valt niet veel te zien, maar de wandelroutes in de buurt maken alles goed. Op de terugweg spot ik zelfs een vos, maar die schiet schichtig weg voor de camera. Ik sluit de eerste reisdag af met een kleine 10 km op de teller. Dat is een mooi begin.

Route van Geel naar Schleiden
Advertentie

Gepubliceerd door

ingridvertessen

30 gedachtes over “Op een drafje naar Georgië”

  4. Dag Ingrid, veel reisplezier, heb het goed en reis veilig. Op het moment dat jij vertrekt zitten wij in Spanje Catalunya en gaan ook de Ebrodelta bezoeken en er fietsen. Gaan zeker naar het dorpje L’Ampolla het beeld van de lezer bekijken. Je maakt ons altijd nieuwsgierig door je verhalen en mooie foto’s .
    Groet Jeroen en Rina

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  7. Heerlijk Ingrid, on the road again.
    Misschien dat je onder je reisverslag ook de genomen route kunt vermelden en de coördinaten van je slaapplek. Altijd handig als wij ook eens die kant uit willen gaan:)
    Veel plezier
    Groetjes Carry

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Hallo Ingrid,
    We wensen je een goede reis !
    We volgen je route naar Georgië en genieten van je uitleg over je reisplekken !
    Groeten uit Ekeren bij Antwerpen
    Annie en Peter

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  10. Dag Ingrid, zou graag eens meereizen maar het moet passen. Intussen lees ik graag je verslag.
    Outlook voor Android downloaden
    ________________________________

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  12. dagen, maanden, misschien wel jaren heb ik doorgebracht in Vogelsang en Wollseifen tijdens mijn militaire carrière. Leuk te lezen dat je daar geweest bent.
    Ter aanvulling op de geschiedenis:
    Kamp Vogelsang was voorzien als opleidingscentrum voor toekomstige Nazi-officieren, maar is nooit volledig afgeraakt. De Duitsers waren te laat met de voltooiing van het kamp en er werden dus nooit Nazi’s opgeleid. Belgische Defensie was vele jaren beheerder van Vogelsang en werd omstreeks 2003 terug overgedragen aan Duitsland.

    Like

    Beantwoorden

  17. Prachtig dat je weer op pad ben en wat een reis. We gaan je weer volgen, veel plezier en een mooie reis.
    Groetjes Pietsje en Jaap

    Verzonden vanaf mijn Galaxy

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

  20. Prachtige vooruitzichten ! Veilige reis toegewenst. . Ik heb bewondering voor uw lef en geniet van je verhalen. Neem je soms een andere camper op sleeptouw?

    Geliked door 1 persoon

    Beantwoorden

      1. Top. Ik heb wel interesse. Hou je het ingedachte?
        Ik ben vrij en de camper voor onze deur en mijn klein hondje smeken me om te vertrekken. Doch alleen rondreizen, als eerstejaars mobilhome reizigster, is een beetje een beangstigend gevoel. Dus een ervaren iemand volgen zou een leuke eerste stap kunnen zijn. Mvg Speedy’

        Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s