Nog een keer naar Ljubljana

13 juli 2021: Ljubljana – Ljubljana 0 km

Het wordt vandaag een zeer warme dag. Om de grootste hitte te vermijden, vertrek ik ’s morgens vroeg al naar de stad. De bus van lijn 13 staat al te wachten. Gewoon instappen en wegwezen…

Net zoals gisteren is de Drakenbrug de eindhalte. Vooraleer nieuwe oorden op te zoeken, komt eerst de markt bij de Slagersbrug aan de beurt. De marktkramers verkopen groenten, fruit, kleding en souvenirs. De foodtrucks zorgen voor een snelle, goedkope hap. Het zijn niet louter frieten en hamburgers zoals bij ons. Ook vis, scampi’s, burek en pasta’s staan op het menu.

Wie Ljubljana bezoekt moet absoluut naar het Tivoli Park. Het park heeft een oppervlakte van 5 vierkante kilometer en ligt aan de rand van het stadscentrum. Een drukke straat en een spoorweg zijn de enige hindernissen om er te voet te komen. Dit euvel wordt netjes opgelost door een voetgangers- en fietstunnel.

De gigantische groene oase van rust is niet alleen een trekpleister voor de inwoners maar ook voor toeristen. De reuzentuin werd aangelegd in 1813 door een Franse ingenieur. In het begin van de 20ste eeuw gaf de plaatselijke architect Jože Plečnik er een eigen touch aan. De sierlijke bloemperken, oude bomen, standbeelden en fonteinen zijn allemaal toegankelijk via mooi aangelegde paden, voorzien van talrijke rustbanken. Het park herbergt enkele historische gebouwen, een visvijver, een zoo en een aantal speeltuinen voor de kinderen. Ergens in het midden staat het Tivoli kasteel dat meer weg heeft van een statig, uit de kluiten gewassen herenhuis dan van een echt kasteel.

De tijd vliegt voorbij in het Tivoli park. Via de Ljubljanica rivier bereik ik opnieuw het stadscentrum. Ook aan dit deel van de rivier drukt architect Jože Plečnik zijn stempel op Ljubljana. Om het waterpeil in het centrum van de stad te regelen, bouwde men in 1944 een speciale sluis, gebaseerd op zijn plannen. Het is geen sluis om doorgang te verlenen aan boten. Het is eerder een symbolisch bouwwerk om het einde van het stadscentrum te beklemtonen. Dat is min of meer mislukt. Tegenwoordig ligt de sluis bijna middenin het centrum.

De tweede dag in Ljubljana eindigt op dezelfde plek als waar het gisteren allemaal begon. Het restaurant van de camperplaats heeft op dinsdag een sluitingsdag. Het is te moeilijk om aan de verleiding van de gezellige terrassen in de Petkovškovo nabrežje straat te weerstaan. Na een smakelijke pasta neem ik de bus naar de camperplaats en dat is net op tijd. Het weer is omgeslagen en het begint te regenen. De zon verdwijnt maar de thermometer blijft hardnekkig op 33 graden hangen. Het is drukkend en de zin om iets actiefs te ondernemen, verdwijnt snel.

Morgen gaat het richting Bosnië-Herzegovina, het eerste land dat niet bij de Europese Unie behoort. Ik ben benieuwd naar de grenspassage en de daarbij behorende coronacontroles. Tot nu toe werd het fel begeerde coronacertificaat aan geen enkele grens gevraagd. Dat zal morgen wellicht veranderen. Het is maar de vraag of het land een Europees coronacertificaat zomaar aanvaardt. Wordt vervolgd…