Rondje Bosnië – Servië – Bosnië – Servië

20 juli 2021: Banja Luka – Bijeljina 220 km

21 juli 2021: Bijeljina – Kovilj (Servië) 179 km

Het doel om de Vojvodina regio in Servië te verkennen, verloopt niet zonder slag of stoot. Het gebied ligt in het noorden van het land en grenst aan Kroatië, Hongarije en Roemenië. De streek is overwegend vlak en staat bekend als de graanschuur van de natie. De bekendste rivier is de Donau. Maar zover zijn we nog bijlange niet. De eerste vereiste is om ter plaatse te geraken…

De route gaat via binnenwegen door kleine dorpen en de rit verloopt traag. We besluiten om er de brui aan te geven in het stadje Bijeljina dat nog net in Bosnië-Herzegovina ligt. 3 km buiten het centrum ligt Etno Selo Stanišić. Het is een groot openluchtmuseum waar authentieke gebouwen vanuit een eerder tijdperk bijeengebracht zijn op een oppervlakte van 15 ha. Er zijn ongeveer 20 oude houten panden te bezichtigen waaronder een graanschuur, een smederij en een watermolen. Het etnodorp werd opgetrokken door de familie Stanišić die er een heuse toeristische attractie van maakte. De authentieke gebouwen staan tussen een verzameling van sportvelden, parken, vijverpartijen met bijbehorende zwanen, hotels, restaurants en een wellness- en spacentrum. Het oogt nogal artificieel, maar het heeft veel succes bij organisaties van allerlei slag voor sportkampen, muziekkampen, themakampen en dagjestoeristen. We parkeren de bus op de grote parking om te overnachten. Het is niet duidelijk of dat toegelaten is, maar er is niemand die er iets van zegt.

Uit een van de parken klinkt een eentonig, brommend geluid. Radenko wil er meer van weten en gaat op onderzoek. Het is een voordeel om de taal te spreken. Het monotone gezoem blijkt afkomstig van een gusle. Het is een instrument dat vergelijkbaar is met een viool, maar met slechts één snaar. Het handgemaakte instrument heeft een houten klankkast uit een stuk en is bespannen met een geitenvel. Het muzikale spel op de gusle wordt altijd begeleid door traditionele gezangen die heroïsche heldendaden uit de Balkan geschiedenis belichten. Wij zijn getuige van een muziekkamp waar jonge mensen hun verleden in ere proberen te houden. Radenko spreekt met een van de begeleiders en in Bosnië lukt dat nooit zonder een welkomstborrel. Schol!

Het wordt stilaan tijd om de Servische grens over te steken en dat blijkt niet zo eenvoudig. De Servische coronaregels zijn op zijn minst opmerkelijk te noemen. Een vaccinatiebewijs is niet geldig tenzij het vaccin in dit land toegediend werd. Dat wordt duidelijk na een uur aanschuiven in niemandsland tussen Bosnië en Servië. Radenko die de Bosnische en Servische nationaliteit heeft maar niet gevaccineerd is, mag probleemloos binnen. Hij spreekt als een advocaat die een bewogen pleidooi houdt, maar niets helpt. De douanier blijft onvermurwbaar. De Belgische vaccinatie is van geen tel en er wordt zonder pardon een test geëist.

Er zit niets anders op dan terug te keren naar… Bijeljina en daar komen we net van. Voor 40 Bosnische Mark (20 €) wordt de test in een kwartier geregeld. Het resultaat is negatief en na het eerdere blitzbezoek aan Servië, volgt een nieuwe poging. Deze keer valt de keuze op een andere grenspost zonder file. Het negatieve testresultaat verzekert een vlotte doorgang. Er worden geen verdere vragen gesteld.

Het kost bijna een hele dag maar uiteindelijk komen we aan in Kovilj, een klein landbouwdorp in de buurt van Novi Sad. Er is een ultra moderne camperplaats met de naam Coffeecamp-Kovilj (http://www.coffeecamp-kovilj.com/). Een restaurant zoeken om de grensperikelen door te spoelen en de honger te stillen is de enige opdracht die nog rest. De inwoners van Kovilj keuvelen aan de voordeur met de buren en verkopen her en der meloenen van eigen oogst. Kinderen spelen buiten op straat. Het gaat er gemoedelijk aan toe in het gezapige dorp. De tijd lijkt er stil te staan.

Kovilj telt enkele kleine buurtwinkels en een paar restaurants. We komen terecht in een pizzeria waar net een verjaardagsfeestje aan de gang is met de kinderen van het dorp. Onder het geluid van verjaardagsliedjes wordt de dagschotel geserveerd. Het is lekker, spotgoedkoop en het stilt de honger.