Bečej

22 juli 2021: Kovilj – Bečej 52 km

23 juli 2021: Bečej – Čenej 41 km

De Vojvodina regio doorkruisen is bijna hetzelfde als een tijdreis maken. Het gebied wordt niet voor niets de graanschuur van Servië genoemd. De boerderijen met hun uitgestrekte landerijen overheersen het landschap. Smalle, slecht onderhouden wegen verbinden de kleine dorpen en af en toe kruisen vreemde weggebruikers het pad.

Het toerisme staat nog niet op de kaart. Plannen zijn er genoeg maar niemand voert ze uit. In 2015 werd Kamp Naselje in het leven geroepen. Het was een groots kampeerproject voor de stad Bečej aan de oever van de Tisa rivier. De camping staat op de kaart maar verder dan de maquette is men nooit geraakt.

Bečej is de meest toeristische stad in de regio. Er zijn iets meer dan 25.000 inwoners en de Tisa rivier is een grote troef. Serviërs brengen er hun vakanties door of komen er om te ontspannen. Er zijn enkele kleine hotels, maar geen campings of camperplaatsen. Wij vinden er een plek naast het zomerverblijf van een vriendelijke vakantieganger die zelfs zijn elektriciteit deelt.

De Tisa is de belangrijkste zijrivier van de Donau. De waterweg is 962 km lang en ontspringt in Oekraïne. In Bečej staat de stroom garant voor waterpret en ontspanning. De stad heeft nog enkele andere verrassingen in petto. Een daarvan is de oude waterkrachtcentrale, gebouwd in 1896 onder de naam “Eiffel’s Lock”. Het is de eerste sluis in Europa die louter gebouwd werd om elektriciteit op te wekken. Het project werd ontworpen door de uit Hongarije afkomstige ingenieur, István Türr. De stalen onderdelen van de constructie werden gemaakt door Gustave Eiffel, de man van de Eiffeltoren in Parijs. De elektriciteitscentrale zorgde lange tijd voor stroomtoevoer in de stad en werd pas in 1975 buiten gebruik gesteld. Het blijft een belangrijk historisch monument.

Een stadswandeling leert dat er wel iets te beleven valt in Bečej. De stad is omringd door groen. Er zijn enkele stadsparken met mooi aangelegde wandelpaden die naar het centrum leiden. De oude bomen bieden veel schaduw in de zwoele zomermaanden. De plaatselijke bevolking maakt er gretig gebruik van. Her en der staan speeltuigen voor kinderen en zo profiteert het hele gezin mee.

De blikvanger van de stad is ongetwijfeld het fraaie marktplein, omringd door enkele mooie gebouwen. Het stadhuisgebouw is een schenking van barones Eufemija Jović die er vroeger woonde. Zoals overal in Servië maken kerken veelvuldig deel uit van het patrimonium. Het is op dit marktplein niet anders. Er zijn 2 sierlijke gebedshuizen terug te vinden.

Tijdens de avonduren zetten de kleurrijke fonteinen de kerken extra in de verf.

’s Avonds valt er in Bečej nog wat anders te beleven. De terrassen op en rond het marktplein zitten vol. Het olympische openluchtzwembad staat garant voor een muzikale belevenis. Plaatselijke muzikanten brengen live muziek voor een publiek aan de rand van het zwembad, terwijl zwemmers tot na middernacht baantjes trekken. Bij gebrek aan zwemkledij genieten we van de muziek en enkele Servische glazen bier.

De volgende tussenstop is Novi Sad, naast Belgrado een van de grootste steden in de Vojvodina. We verblijven deze keer op een officiele camperplaats met de naam Farma 47- Salas Miris Dunja op 15 km van Novi Sad. Het kampeerterrein heeft geen website maar wel een Facebook pagina. Om te verkoelen is er op het terrein een zwembad. Ik maak er direct gebruik van want de temperaturen lopen momenteel op tot boven de 30 graden. In de kantine staat een pingpongtafel en een van de plaatselijke sterren daagt me uit voor een match. Het is een grappige vertoning en op het einde van de avond ben ik de nieuwe kampioen. Mijn jarenlange tafeltenniscarriere komt zelfs hier van pas.